Сафар Кокилов. Чурра (ҳажвия)

Кечқурун. Хонада ўрта ёшлардаги пакана, қилтириқдай тепакал Тўлабой билан гавдалик, семиз гажакдор хотини Хипчагул телевизор томоша қилиб ўтиришибди. Ўртадаги хонтахта устида бир-икки бўлак нон ва чойнак-пиёла. Ҳар замон Хипчагул чойнакдан пиёлага қуйиб ичаётгани – доғ сув. Тўлабой телевизорга қараганича сўрайди:– давоми…

Сафар Кокилов. Диктафон (интермедия)

Корхона бошлиғи ўринбосари Ёровнинг хонаси. Унинг олдида шу ишхона ходими Қобилов турибди.Ёров: – Хўш-ш. Уртоқ Қобилов. Энди-и, сизни чақиртиришдан мақсадга ўтсак. Биз яқинда корхонанинг йиллик ҳисоботини аввал вилоятга, сўнг ундан юқорига топшириб келишимиз керак. Роса бош оғриқ иш-да. Тўғрисини айтганда, давоми…

Сафар Кокилов. О-о, буюк, буюк… (ҳажвия)

Бўлимимиз фаолиятини ёритувчи бир деворий кўргазма тайёрладик. Пастроғида озроқ бўш жой қолган эди. Мен ўзим ёзган шеърдан,“Мустақил юрт одамлари соғ бўлсин,Қалби пок шифокорлар бор бўлсин”дейилган бир бандини кўчириб, ёзиб қуйдим. Кўргазмани деворга илдик. Ҳаммага ёқди.Бир неча кундан сўнг шифохонани текширгали давоми…

Сафар Кокилов. Шошилинч чақириқ (ҳажвия)

Эрталаб. Соат 10-00.Тез ёрдам бўлимида телефон жиринглайди. Оқ холат, қалпоқ кийган навбатчи (диспетчер) бошқарувчи гўшакни кўтарди.– Да. Тез ёрдам эшитади.– Фамилиянг нима?– Фамилиямни нима қиласиз? Хизмат бўлса айтаверинг, ёзиб оламан.– Сенга фамилиянгни айт деяпман.– Сиз кимсиз ўзи?– Мен ҳокимиятданман. Фамилиянгни давоми…

Сафар Кокилов. Ношукур банда (ҳажвия)

(бир кимсанинг номаи ҳоли) У туғилди-ю, йиғлаб юборди.­ Қанақа дунёга келиб қолдим-а? ­ деб ҳайрон бўлиб, қотиб-қотиб йиғларди. Ўраб-чирмашди. Онаси кўкрак тутди. Бахтига қарши онасининг кўкрак учи ясси экан, эма олмади.­ Шу ҳам кўкрак бўлди-ю, эммайман, ­ вағиллади яна. Дўкондан давоми…

Сафар Кокилов. Қабулхонада (ҳажвия)

Эшигига «ҳакимлар хонаси» деб ёзилган хонада навбатчи дўхтур креслога ястаниб олганича берилиб телевизордан футбол ўйинини томоша қиляпти. Асабийлашиб тез-тез сигарет чекаверганидан хона ичи тутунга тўла. Ўйин авжида. Дўхтур ҳар замон «ҳа бўл, чоп, теп» деб қийқириб қўяди. Хонага кириб келган давоми…

Сафар Кокилов. Реклама (ҳажвия)

Қишлоққа кетаётган тиқилинч автобуснинг охирги ўриндиғида тиззасига ичи тўла халтасини қўйиб олган, одмироқ кийинган соқол мўйлови ўсган ва бошида яғири чиққан дўппили ўрта ёшлардаги бир одам ҳаммани оғзига қаратиб гурунг бериб кетяпди:-… Суғур деган ҳайвонни биласиз-а? Ҳа, балли. Мана энди давоми…

Сафар Кокилов. Йўқ, мен раҳбар бўмайман… (ҳажвия)

Ишхонамиз бошлиғи тўсатдан ишдан олинди. Энди эса ишхона ходимлари олдида катта бир муаммо кўндаланг бўлиб турибди. У ҳам бўлса ишхонани қайта оёққа турғизадиган яхши бир раҳбар сайлаб олишимиз керак. Муаммо шундаки, бу раҳбарни биз ўзимизнинг орамиздан танлаб, сайлаб олишимиз керакмиш. давоми…

Сафар Кокилов. Табиий ҳол (ҳажвия)

Култепа деган шаҳарчадан кечаси соат учларда тўрттагина вагонни судраб жўнайдиган шаҳарлараро поездда аллақачон одам кўп. Ҳамма ҳам кечаси салқинда юришни, ҳали бозорлару идоралар очилмасдан вилоят марказига етиб келиб, юмушларини битириб эртароқ қайтишни хоҳлайди. Чунки бу ерда туш пайтидан сўнг сояда давоми…

Сафар Кокилов. Артист (ҳажвия)

– Ҳе-е, ошна, ишимнинг нимасини сўрайсан. Чатоқ, чатоқ. Йигирма йиллик ҳаётим остин-устун бўлиб кетди-ку. Мен ўзи ҳеч омади чопмаган одам эканман-да…– Ҳа, намунча, ҳасратингдан чанг чиқмаса?!– Иш жойимда тинчлик йўқ, ошна, тинчлик. Мана бир ой бўлаётибдики худди қил кўприк устида давоми…


Мақолалар мундарижаси