
Қулман Очилов. Лочин (ҳикоя)
— Мен лочинман! — деди қаршимдаги столда ўтирган эллик ёшлардаги оқ сариқдан келган бақалоқ одам. Кимга гапираяпти экан, деган хаёл билан ён-веримга қарадим. Ҳали жуда эрта, девордаги соат миллари энди ўндан ошгани учунми бежиримгина қаҳвахонада иккаламиздан бошқа ҳеч зоғ йўқ. давоми…