Qulman Ochilov 1957 yili Qashqadaryo viloyatining Ko‘kdala tumanida tug‘ilgan. 1983 yili Toshkent davlat universitetining (hozirgi O‘zbekiston Milliy universiteti) jurnalistika fakultetini tamomlagan. 1999 yili “O‘zbekiston Respublikasida xizmat ko‘rsatgan jurnalist” unvoni bilan taqdirlangan. Taniqli publitsist, adib, tarjimon.
“Jaydari falsafa”, “Soy sohili”, “Barakali yigit”, “Omonat va matonat”, “Gardan va gardun” kabi kitoblari chop etilgan. Asarlari qardosh tillarga tarjima qilingan. Ernest Xeminguey, Gabriel Garsia Markes, Ivo Andrich, Ryunoske Akutagava, Simon Karmiggelt singari atoqli adiblarning asarlarini o‘zbek tiliga o‘girgan.
Yaxshi kitob o‘qiyotganimda o‘zimga ma’qul kelgan va kelmagan joylarining tagiga chizib, hoshiyasiga har xil belgilar qo‘ymasam ko‘nglim ko‘lchimaydi. Bu jurnalistning “kasb kasali” bilan bog‘liq bo‘lsa kerak. Tesha tegmagan gap, nozik o‘xshatish, dilni charaqlatib yuboradigan mag‘zi to‘q fikr, falsafa, yangi fakt davomi…
– Otangizning boshiga borib kelsak, – dedi Hojar buvi iymanibgina. Buvining odati shunday – birovdan qarz so‘rayotganday, qisinib-qimtinib, eshitilar-eshitilmas ovozda, ohista gapiradi. –Vaqtingiz bo‘larmikan, bolam?Avji saratonda shahardan horib-charchab qaytgan o‘g‘lining jahli chiqib, baqirib-chaqirib ketishidan hadiksirab turgan edi. Insof berdimi yo davomi…
Eshik sekin taqilladi.– Kiring, – dedi professor G‘ulom Ermatov boshini ko‘tarmasdan. Boshini qanday ko‘tarsin, bir kasalni ko‘rsa, tekshirsa, uch-to‘rt xil qog‘oz to‘ldirishi, so‘ng bosh vrachga qo‘l qo‘ydirishi, yozganlarini kompyuter degan daxmazaga joylashi kerak. Ilgari tabiblaru olimlarga maza bo‘lgan, qog‘ozbozlik bilan davomi…
Nafisa tandirdagi nonlarini uzib, ikkitasini dasturxonga o‘radi-da, ovsini Saidanikiga shoshildi. Bahrom muallimning ikkinchi xotini ham peshanasiga sig‘madi. Uy-ro‘zg‘or ishlarida duppa-durust kuymalanib, lo‘mbillabgina yurgan ayol birdan yotib qoldi.Oshqozonida o‘simtasi bor ekan. Lekin uch oyda ikki operatsiyani boshidan o‘tkazib ham, bechora o‘nglanmadi. davomi…
Xonasidan chiqayotgan Jovliyevni kimdir turtib yubordi. Zarda bilan burilib qarasa, kichik ilmiy xodim – so‘loqmondek Nor yonidan quyunday uchib o‘tayotir.– Ha, ukajon, tinchlikmi? Mabodo it-pit quvlayotgani yo‘qmi?– Ie, kechirasiz, Himmat aka! Uzr! Ming bor uzr! – deya shosha-pisha kechirim so‘ray davomi…
Bekoboddan qaytayotganimda qattiq shamol turib, chang-to‘zon ko‘tarildi. Yo‘llar mayda-chuyda shox-shabbaga to‘lib ketdi. Keyin yomg‘ir tomchilay boshladi. Mashinam birpasda loysuvoq tortilgan devorga o‘xshab qoldi. Bunday mashinada Toshkentning toza-ozoda ko‘chalarida yurish odobdan emas. Buning ustiga kallai sahardan ishga borishim, bugun tunda navbatdagi davomi…
O‘tgan hafta cho‘l tumanlaridan biriga xizmat safariga bordim. Qanday topshiriq bilan borganimni ijikilab o‘tirmayman. Qizig‘i yo‘q. Qizig‘i qosh qorayganda xorib-charchab, och-nahor, tizzamgacha qorga botib, sovuqdan tishlarim takillab, tuman markaziga kirib borganimda bo‘ldi. Ko‘cha-ko‘ydagilardan tunash mumkin bo‘lgan joyni surishtirsam, tepasiga «Dehqon davomi…
Shanba kuni azondan kayfiyatim juda yaxshi edi. Yaxshiligining sababini aniq aytolmayman. Balki oldinda naqd ikki kun dam olish kutayotganini anglab zavqlanganimdandir, balki juma kuni ishxonamizda bir oylik qo‘shimcha mukofot berilganidan so‘ng o‘zimni anchayin boyvachcha his qila boshlaganimdandir, balki tunda yoqqan davomi…
Eshik sekingina ochilib, ellik yoshlardagi kishining boshi ko‘rindi. «Mumkinmi?» – dedi u tortinibgina. Navbatchi edim – stolim ustida gazetaning o‘qilmagan sahifalari qalashib yotardi. Avvaliga mehmonni bo‘limlardan biriga yo‘llamoqchi bo‘ldim, yana fikrimdan qaytdim. Meni bu qarorga undagan uning g‘oyat faqirona kiyingani, davomi…
Ustoz! Ushbu xatimni o‘qib chiqqach kompyuteringizdan o‘chirib tashlang. Unga begonalarning ko‘zi tushib, faqat o‘zingizga ishonib aytayotgan sirimdan voqif bo‘lishlarini va ustimdan kulishlarini istamayman. Juda xunuk, juda yomon ish qilib qo‘ydim. Bugun ikkinchi kuni, lekin hali-hamon eslasam, yuragim orqaga tortib ketayotir. davomi…