Olim Jumaboyev. Uchinchi kuch (hikoya)

Otaboy qiridan bir bo‘z yigit baqirdi:“No‘mon akanikiga to‘yga… To‘ydan keyin kurash bo‘ladi”. Elomon shoterakning tagini mo‘ljalga olib, bolta urarkan, ko‘nglidan o‘tkazdi: “Elkamni yerga bosadigan chiqsa, boshqa kurash tushmayman. O‘tgan to‘ydagi chalayonbosh yetadi. Endi yigit bormi, meni otadigan”. U dastani changallab, davomi…

Olim Jumaboyev. Qaynota (hikoya)

Uch kunlik kelinchak o‘choq boshida kuymalanib yurarkan, O‘rinboy sinchi tikildi. Xayriyat, qozon qaynatmoqchi! Nima qilarkin, qachon pisharkin? Qorin tatalab ham ketdi-ku! Ayvondan turib keliniga qichqirdi.— Oysha qizim, kech bo‘lganda nima tashvish?— Osh, — dedi iymanib kelinchak va ko‘ngli qaynotasining qizimlashidan davomi…

Olim Jumaboyev. Jazo (hikoya)

O‘sha vaqtlar chamasi o‘n yosh edim. Ayni kuz, ammo atrofda qish ayozi daydirdi. Ko‘chada men kabi sovuq sezmas “o‘yin bola”si ko‘rinmasa, aksar odamlar uy ichiga tiqilishgandi. Har galgidek, horib–charchab uyga qaytdim. Darvoza tirqishidan ichkariga mo‘raladim: oyim ayvonda tutaqib singlimga baqirar, davomi…


Maqolalar mundarijasi