Неъмат Арслон. Сояда ухлаётган толеъ (ҳикоя)

“Толеъим сандал ёғоч,экса кўкармас пояси”(Раҳматли момомнинг чарх йигирибайтадиган қўшиқларидан). I Патрот топган рўзғорини ўнглаб олишга бўлган узоқ уринишлар Бешимни батамом толиқтирди. Ниҳоясизлик чарчатди уни. Қайси ишга қўл урмасин, меҳнатнинг сўнги кўринмас, энг ёмони қўл урган иши хунук оқибатларга олиб келарди. давоми…

Неъмат Арслон. Туманли минтақа (ҳикоя)

I Қуёш тўла тутилганга ўхшар, унга ойнинг сояси эмас, ойдан ҳам улкан бошқа бир сайёранинг кўланкаси тушиб тургандай нотабиий бир манзара зуҳур этган, бутун борлиқ қўнғиртоб рангларга қоришиб ётганлиги сабабли ҳамма нарса ваҳимали ва айни тобда сирли кўринар, Тушнинг ёлғиз давоми…

Неъмат Арслон. Синов (ҳикоя)

I Михлиев норози қиёфада бош чайқади: “Нега ёлғонни ёзишади? Ким буни амалда синаб кўрган? Ким исботлаган? Туя деган жонивор жазирама чўлда ўн беш кунгача оч ва сув ичмасдан юра олармиш…”. Бирдан унинг сув ичгиси келди. Юзидан ҳамон сўнмаган заҳарханда кулги давоми…


Мақолалар мундарижаси