Muhammad Ochil. Hali boplaydi (hajviya)

Jamol Jo‘shqin muharrir xonasiga quyunday bostirib kirdi.— Xo‘sh-sh?! – dedi qalin qoshlarining har bir mo‘yini igna qilib. — So‘rash joizmi?! Ne sabab, kaminaga mukofot yozilishida faromushga yo‘l qo‘yilibdi?! “Ostonai-tahririyat” tuprog‘ini yigirma yildan oshiq yalab kelayotgan menday jafokash jurnalist… Ehm, qolaversa, davomi…

Muhammad Ochil. Serkayev sim qoqdi (hajviya)

Sulton Serkayev nafaqaga chiqdi-yu, zerikib qoldi! Kunni ko‘ngildagidek o‘tkazishda hartugul ishxonasidan aylanib o‘rgilsa arzirkan. Kichikroq idoraning bo‘lsa-da, kattakon boshlig‘i sanalardi. Kerilibgina beminnat temir otda xizmatga yo‘l olardi. Izzat-ikrom va navozishlar ostona hatlar-hatlamay boshlanardi: “Salomatmisiz, Sulton Serkayevich!”, “Sog‘intirib qo‘ydingiz-ku, aka!”, “Kecha davomi…

Muhammad Ochil. Ustoz (hajviya)

Isfan ishbilarmonning uddaburonligi haqida shaharda turfa tus teshik quloq gaplar yuradi:— Isfan bilan maktabda bir partada o‘tirib bo‘y tortganligimdan faxrlanaman! Bo‘ladigan bola boshidan deganlaridek, sinfdoshimiz «Alifbe»dan anqovroq bo‘lsayam, ammo «arifmetika»ning avra-astarini ag‘darib tashlardi. Ishqilib, ikki karra ikkidan besh chiqarishni qoyillatardi-da…— davomi…

Muhammad Ochil. Shahar ko‘rgan Shodiqul (hajviya)

Mulla Moyliboyning kenjasi Shodiqul shaharda yashaydi. O‘qitgan o‘qituvchilari: «Bu bola odam bo‘lmaydi, g‘irt chalasavod!» deyishardi. Yo‘q, binoyiday… Hafta-o‘n kunda, ayniqsa bayram, hayit kunlari «inomarka» mashinasini «bip-bip»latib kelib, qishloqdoshlarning ko‘zini o‘ynatib ketadi. «Nima ish qilasan shaharda?» deb so‘raganlarga ko‘krak kerib: «Biznes!» davomi…

Muhammad Ochil. Shaftoli (hajviya)

Qurbon qassob xastaxona palatasida bilagiga boshini qo‘yganicha mudrayotgandi, mushuk tirnagandek eshik qitirladi. Bemor hushyor tortdi. «Kim ko‘rgani keldiykin? Kattasi bo‘lsa, shartta ochib.. Yoki supraqoqdisimikin? Kim kelsa ham durust bo‘ldi. Qorin ochib tatalayotgandi…» — Kim u? Kir-kiraver…Eshik tabaqasi qiya ochilib, oldin davomi…

Muhammad Ochil. Qari bilganni… (hajviya)

Chori cho‘ponning og‘zi qulog‘ida. Axir nega xursand bo‘lmasin? Bu yilgi bahorning nash’u navosi o‘zgacha bo‘layapti-da! Ko‘m-ko‘k qirlarga qarab ko‘zing to‘ymaydi. Ishqilib qurg‘oqchilikdan asrasin, yil yaxshi kelsa… Ana havoda yoqimli hidlar, osmonda to‘rg‘aylar, sayxonlikda turnalar, anovi so‘qmoq yo‘lda esa…Mashina signalidan cho‘pon davomi…

Muhammad Ochil. To‘ydirdi (hajviya)

Meylinor bitiruv imtixonlarini deyarli hammasini qiynalib topshirdi-yu, faqat shu tarix faniga qolganda…— Ehtiyot bo‘l! — dedi dugonalaridan biri uni ogohlantirib — Bu burunboy domla o‘ta uxajyor! Ayniqsa, senga o‘xshagan chiroyli qizlarni ko‘rsa…Dugonasining aytgani keldi. Burunboy domla tixirlik qilib turib oldi.— davomi…


Maqolalar mundarijasi