Gulnoz Mamarasulova. Kulcha (hikoya)

Hovli. Oshxona. Tandir… Quyosh hovliga kiraverishdagi yo‘lakchaning o‘ng va so‘l tomonlariga bir chiziq qilib ekilgan rayhonlarni, tomorqada ko‘karayotgan sabzi, bodring va boshqa qator ekinlarni, oxurida suvi tugab qolganidan ba-balab ishora berayotgan qo‘y-qo‘zilar qamalgan og‘ilxonadan tortib, jamiki atrof-olamni ayamay qizdirardi. Ona davomi…

Gulnoz Mamarasulova. Shahardan kelgan tashvish (hikoya)

O, yoz mazza-da! Do‘ppingni osmonga otsang bo‘sh qaytmaydi – olmamidi, o‘rikmidi ishqilib to‘lib tushadi. Qadrdon joyingda – qishloqning har joyiga mo‘ralab turadigan qalin tut shoxida yonboshlagancha atrofdagi uzun quloq gaplardan boxabar bo‘lib, kamiga og‘zinga kilkillab, oppoqqina qurtday yaltirayotgan tutlardan xovuchlab davomi…

Gulnoz Mamarasulova. Qo‘shnilar (hikoya)

Bu yerga ko‘chib kelganimizga ham bir yildan oshdi. Yangi qo‘ni-qo‘shnilar bilan munosabatimiz anchagina qalinlashib qolgan. Bayramlarda va turli boshqa tadbirlarda bir-birimiznikiga chiqamiz, turli narsalarni oldi-berdi qilamiz. Ba’zida ishim bilan, yoz-chizlarim bilan andarmon bo‘lib, aytilgan joyga bora olmasam, ular bir dunyo davomi…


Maqolalar mundarijasi