Anvar Suyunov. Mangu qo‘shiq (esse)

I Etagi quloch yetmas qirlar…Sal ilgariroqda niliy osmonga to‘sh berib, asrlar sukunatini shimib qari tog‘ yastanib yotadi. Ayni kez biz tarifini aytmoqchi bo‘lgan G‘o‘bdin adirlari bahorgi ko‘kbaxmal choponini kiyib,   shimoldan esayotgan Ilono‘tdi shamolining o‘zanini quyi Zarashfonga burib,  ko‘klam oftobining iliq davomi…

Anvar Suyunov. Ota va o‘g‘il (hikoya)

Biyday dalada saratonning zilday hovuri kezadi.Quyoshning achchiq nurlari qiyalamalarda tikkayib turgan shuvoqlarni qichirlatib, bilqillagan tuproqqa singib ketadi.Qiyalik etagida o‘n besh-yigirma uyli qishloq joylashgan, bir tomoni kakrayu karrak, maskavagu tuyaqorin lar to‘shalib yotgan lalmi to‘qayzorga tutashib ketadi. Aslida bu to‘qayzor emas, davomi…

Anvar Suyunov. Ikki tong orasi (hikoya)

1 G‘ira-shira tong qorong‘usi.Osmonga otilgan toshni payqash qiyin.Kimsasiz adirlar qo‘ynini tilib o‘tgan ko‘chada onda-sonda lop-lop etib o‘tib qoladigan mashina chiroqlari yo‘l girdi bilan ketayotgan aravali baytal va ikki kishining ko‘zini qamashtiradi. O‘tkinchi shu’lada kunbotardagi betkaylikda o‘n chog‘li qo‘yning hayig‘ib ketayotgani davomi…


Maqolalar mundarijasi