Anvar Namozov 1970 yili tug‘ilgan. 1993 yilda Samarqand davlat universitetining o‘zbek filologiyasi fakultetini tamomlagan. Talabalik davridayoq ijod namunalari “O‘zbekiston adabiyoti va san’ati”, “Oila va jamiyat” gazetalarida chop etilgan.Universitetni tamomlagach, “Zarafshon”, “Darakchi” gazetalarida ishlagan. Bir talay maqolalari va badiiy ijod namunalari “Hurriyat”, “Mohiyat”, “Bekajon”, “7x7”, “Parvona” va boshqa vaqtli matbuot nashlarida ham e’lon qilingan. Anvar Namozov O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti huzuridagi Davlat va jamiyat qurilishi akademiyasi tinglovchisi ham bo‘lgan. Ayni paytda u “Yangi kitob” nashriyotida faoliyat ko‘rsatmoqda. A.Namozov ijodga jiddiy, mas’uliyat bilan qaraydi. “Men – ko‘rinmas odam”, “Onasi o‘pmagan yigit”, “Jumboq”, “Qiyofa o‘g‘risi” va “Notanish” kitoblari muallifi.
U ertalab uyg‘onib, o‘zining qayerdaligini ham anglay olmadi. Biroz kulimsirab yotdi. Negadir kayfiyati juda yaxshi edi. Garchand ushbu hujra kichkina, ko‘rimsiz bo‘lsa-da, unga keng, go‘zal ko‘rindi. O‘rnidan turib, katalakdek ikkinchi xonaga kirdi. Keyin tashqaridan yorug‘lik tushib turgan derazaga yaqin bordi. davomi…
Ergashning qo‘rqqani ro‘y berdi: Amina Barotovning imtihonidan yiqildi. Mijjalari yoshga to‘lgan qiz Ergashga arzi-hol ham qilmay, yotoqxona tomonga yugurib ketdi. Ergash xunob bo‘lgancha qolaverdi. Attang! Agar Amina imtihondan o‘tganida shu bugun qishloqqa ketmoqchi edi u! – Barotov bilan sen, o‘zing davomi…
Faxriddin bilan uchrashdim. U Zinnura aytib berganidek, jingalaksoch, biqqigina yigit ekan. Bir o‘zi kelishga qo‘rqqanmi, uchta og‘aynisini ergashtirib olibdi. Men uni avvaliga chetdan turib kuzatdim, so‘ng oddiy yo‘lovchilar kabi orqasidan yaqinlashdim-u, yelkasiga yengilgina bitta urdim. Faxriddin cho‘chib ketib, menga o‘girildi. davomi…
Ishtirok etuvchilar: Turg‘unov, 43 yoshlarda;Shoir, 42 yoshlarda;Zokirov, 35 yoshda;Faxriyev, 42 yoshda;Emin Lapasovich, 50 yoshda;Jo‘raqulov, 52 yoshda;Sanobar opa, 55 yoshda;Lutfiya, 36 yoshda;Xadicha xola, 52 yoshdaZarifa va Ra’noVa boshqalar… Komediyadagi voqealar shu kunlarda bo‘lib o‘tadi. Parda ortidan ovoz: — Assalomu alaykum, hurmatli davomi…
— Zulfiya xolaning eshigi oldiga chaqaloq tashlab ketishibdi, — Mansur nonushtaga o‘tirar-o‘tirmas onasi uni shu xabar bilan kutib oldi.— Nima? — Mansur hayron bo‘ldi. Keyin esa kechasi bilan alahsirab chiqqani bejiz emasdek tuyulib ketdi. Bezovta qilgani mana shu chaqaloqning ovozi davomi…
Ishxonamizga yangi kelgan xodimani ko‘rdimu joyimda taqqa qotdim. Qani endi bir qadam ham siljiy olsam! Shunaqangi chiroyliki, og‘zimning suvini zo‘rg‘a ushlab qoldim. Nafaqat men, balki har qanday erkak ham uni ko‘rganida angrayib qolishi muqarrar, agar rostdan ham erkak bo‘lsa! Ko‘zlari… davomi…
1 Hammasi oddiy kunlarning birida yuz berdi.Aslida, oddiy kunlarning birida, deb ham bo‘lmaydi. Qishloqdan o‘rtog‘im Yo‘ldosh kelgandi. Meni qo‘yarda-qo‘ymay ishxonamdan olib chiqdi. “Aroq-paroq olib bermasang, hech bo‘lmasa suv-puv bilan mehmon qil”, deya sira qo‘ymadi. Noiloj rozi bo‘ldim. Oyda-yilda bir keladi, davomi…
To‘ra bobo televizorda ko‘rsatilayotgan olimpiadaga tikilib o‘tirib, fe’li aynidi-qoldi. U urchiq yigirayotgan kampiriga o‘girildi:— Tur joyingdan. Menga anovi g‘ildiraklarni topib ber!— Nimani? — so‘radi Hamida buvi. — Qanaq g‘ildirak? Jimgina o‘tirsangiz bo‘lmaydimi, a?— Nabiralarning g‘ildiraklari bo‘lardi, esingdami? Tur!Kampir televizorga nazar davomi…
Qorovullik shtati qisqardi-yu… yo‘q, Zarif ota pensiyaga chiqdi-yu, uning shtati qisqardi. Nachora, bu xususiy korxona bo‘lsa, boshliq shu qarorga kelgandan keyin nima deyish mumkin? Ammo kompaniya binosidagi shuncha mol-mulk, ombordagi mahsulotlar uchun kim javob beradi? Aniqrog‘i, kunduz kunlari ulkan ombor davomi…
Nogahonda eshik taqillab, er-xotin bir-biriga qarab olishdi. Axir, hech kimni kutmaganlaridan keyin ko‘ngilga xavotir oralaydi-da! Ijara haqi yaqinda to‘langan, uchastka noziri bilan ham allaqachon kelishib qo‘yilgan. Qishloqdan tashrif buyuradiganlar kelgan, desang, ular telefon orqali avval ogohlantirib qo‘yishardi.Aksiga olib, bu eshikning davomi…