Abdunabi Hamro 1961 yilda Buxoro viloyati Olot tumanida tug‘ilgan. Toshkent Davlat madaniyat institutini tugatgan. O‘tgan asrning 80-yillaridan beri badiiy ijod bilan shug‘ullanib keladi. 1995 yildan beri O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a’zosi.“Xiyonat” (1993), “Oq alvasti” (1994), “Otam aytgan qo‘shiqlar” (2002), “Yirtqich” (2003), “Unutilgan qo‘shiq” (2005), “Olis manzillar sari” (2006), “Bolalikka sayohat” (2007), “Qishda ochilgan gul” (2008), “Vaqt daryosi” (2010) kabi she’riy va nasriy kitoblar muallifi.Bugungi kunda “Olot hayoti” gazetasi bo‘lim muharriri.
Ollohning iznu irodasisiz hech bir jon mo‘min bo‘la olmas. Qur’oni karim, “Yunus” surasi * * * Bu bedavo dard unga qayerdan yopisha qoldi o‘zi? Chinorday yigit, mingta tegirmondan butun chiqqan odam, mana, to‘shakka singib ketguday bo‘lib yotibdi. Harqalay, “miya o‘smasi” davomi…
Mehmon deganiyam haddidan oshmasa yaxshi ekan-da. Keldi-ketdining me’yorini bilsa, oldiga qo‘yganingni yesa, ikki kun, boring ana, uch kun turgach, qo‘lginasini ko‘ksiga qo‘yib, «Xo‘p, bo‘lmasa, chirog‘im, endi bizga ruxsat, hurmat-izzat uchun ko‘p rahmat», desa. Bu mehmonimiz esa, sadag‘asi bo‘lay, ketish haqida davomi…
Kunduzi chiroq yoqib, butun Olotni qidirib chiqsangiz ham Muso raisga o‘xshagan kishini topolmaysiz. Qiladigan qiliqlari attorning qutisidayam yo‘q. Bo‘y-basti pachaqqina, til-zaboni achchiq. Ayrim ishlariyu gap-so‘zlariga qarab, uni kimga mengzashniyam bilmay qoladi kishi. Tagi-zotidan gap ochilsa goh o‘zini ojizu notavon qilib davomi…
Yomg‘ir ertalabdan beri tinmayotgandi. Oyoq ostidagi oltinrang xazonlar yerga qapishdi. Odamlar orasida jimgina turgan aspirant yigitga go‘yo osmon ham marhum Shoirga aza tutayotgandek tuyulardi.“Tirigida yo‘qlamaganlarning endi bo‘zrayib turishlarini qarang! – deya xayolidan o‘tkazdi u. – Bechorani itdan xor qilishdi-ya… Hatto davomi…
Kitobni saqlab oling: Abdunabi Hamro. Vaqt daryosi
– Qummi polvonga olib boring bu kishini, cho‘ponlarning zo‘ri Qummi bova! – dedilar hokim bizga. “Gap yo‘q, hokim bova, – dedik qulliq qilib, – bir og‘iz so‘zingiz… Moshin masalasi…”– Moshin tayyor. Ana, bizning “uazik” bekor yotibdi, o‘shani mininglar. Kelishdikmi, muxbir davomi…
Maxsum qildek bo‘yni ustida likillab turgan mushtdekkina boshini to‘xtovsiz silkiy boshladi. Go‘yo shunday qilsa, daxshatli tush ta’siridan qutiladigandek edi. Ammo bu tush deganlari xira pashshadek nuqul aylanar, har safar yangi-yangi tafsilotlar kelib qo‘shilardi.Chol inqillagancha to‘rta taxtadan qo‘pol yasalib, ostiga sakkizta davomi…
Dushmanning kelayotgani aniq edi. Sardor Shamolqoya ostida kengash gulxani yoqishni buyurdi. Kohinning ming‘irlaganiga e’tibor bermay, qabila ahlini to‘pladi. Jangchilar, oqsoqollar, ayollar, bolalar gulxan oldida qomat kerib turgan Sardorning og‘ziga tikildilar.– Qarlonlar kelyapti, – dedi u jangchilarga bir-bir sin solarkan, – davomi…