Абдужалол Раҳимов. Тоғ гўзали (қисса)

– Бу ерлар ҳали дашт. Қаранг, ғилдиракли уйчалардан бошқа ҳеч вақо йўқ, – куйиниб кетди қурилиш бошлиғи. – Республика газетасининг мухбири бўлсангиз, қандай ташлаб кетаман? Катталар эшитишса, теримга сомон тиқишади-ку! Мен унинг безовта нигоҳига эргашиб атрофга кўз ташладим. Атрофда қум, давоми…

Абдужалол Раҳимов. Ишқинг билан (ҳикоя)

Дилоромнинг ботини яшин урган дарахтдек куйиб кетди. Бу азоб суймаганига эрга бермоқчи бўлишганида бошланган, ҳамон ичу таши ёнади. Ўша кундан мунгли кўзлари ёшга тўлиб юрди. Нигоҳини одамлардан олиб қочишга ўрганди, аммо ихтиёрсиз ҳаракатлари юрагида ловуллаб турган оловни ошкор қилиб қўяётгандек давоми…

Абдужалол Раҳимов. Матонат (қисса)

1 Ўшанда Толибжон ўн етти-ўн саккиз ёшларда эди. Мурти сабза уриб, йигит бўлиб қолган пайтлари. Шаҳардаги билим юртида ўқирди. Ҳар шанба уйига келиб, якшанбада қайтади. Қаҳратон қиш оламга совуқ нафасини уфуради. Осмон қовоғи солиқ одамдек тунд. Қават-қават ёққан қор музлаган. давоми…

Абдужалол Раҳимов. Жийда гули (қисса)

1 Кичик хона деразасидан тушган ёруғлик қоп-қора мўйлови буғдойранг юзига ярашган қотма йигитни ёритиб турибди. У тик турганича оқ оралаган сочи орқага таралган устози узатган қоғозларни олди. Таҳрир қилинган мақоласини олтин излаётгандек диққат билан варақлай бошлади. Саҳифалардаги айрим сўзларга соатнинг давоми…

Абдужалол Раҳимов. Маҳлиё (ҳикоя)

Таҳририятдаги хонамда ўтирардим. Салом бериб, тортина-тортина ёшгина келин кириб келди. У, нари борса, ўн саккизга кирган. Ҳомиладор экан. Яшил пальтосининг пастки тугмалари етмай қолиб, қадалмаган. Юзи оппоқ, сўлим.– Келинг? – дедим.У қаршимдаги курсига оғир чўкди. Кўзлари мунг­­ли эди. Газета таҳририятига давоми…

Абдужалол Раҳимов. Йўловчилар (ҳикоя)

Қишлоққа, синглимникига боришим керак. Машина излаб бекатга чиқдим. Эски “Жигули” турибди. Ҳайдовчини танидим. Нарзилла деган йигит. Озғин юз, калта мўйлов қўйган. Ёши,чамаси, қирқ бешларда. Юзига тарам-тарам чизиқлар тушган. Тажанг феълиданми… Уч-тўрт бор машинасига ўтирганман. Бир қарасанг, рулни сиқимлаганича, мум тишлагандай давоми…

Абдужалол Раҳимов. Сенсан севарим… (ҳикоя)

Машинамда радио бор. Антеннасини созлаб қўйганман. Бир қўшиқни жуда кўп қўйишади. Унда шундай сўзлар бор:  Сенсан севарим, хоҳ инон, хоҳ инонма,Қондур жигарим, хоҳ инон, хоҳ инонма… Бу қўшиқ менга жуда ёқади. Юракни сел қилиб юборади ўзиям. Радиодаги бошловчи қиз эълон давоми…


Мақолалар мундарижаси