Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф: “Биз Аллоҳнинг фирқасимиз” (1990)

— Ҳазрат, бугун Исломий уйғониш тўғрисида гапириш мумкинми? — Бисмиллаҳир роҳманир роҳим. Албатта. Фақат умумжамият диний уйғониши замирида. Менимча диний жонланиш борасида бошқа динларга қараганда насронийларда ҳаракат кучлироқ. Биздаги маълумотларга кўра христианлар бугунгача 10 мингдан ошиқ черковларни давлатдан қайтариб олишган. давоми…

Озод Отамирзаев Абдуҳаким Қаюмов. Туркистон аҳолиси: уйдирма ва ҳақиқат (1992)

Ҳурматли муҳарририят! Қейинги пайтда собиқ Иттифоқ марказидаги бир қатор ойнома ва рузномаларда Ўрта Осиё жумҳуриятларида, хусусан Ўзбекистонда яшовчи славян миллатига мансуб аҳоли оммавий кўчиб кетаётганлиги, шунингдек собиқ Иттифоқни тарк этиб, чет элларга кетаётган кишилар миқдори ҳам тобора ортиб бораётганлиги ҳақида давоми…

Миразиз Аъзам. Алифбомиз уфқлари (1992)

Алифбо масаласи энг олдин отам ҳақида онамнинг ҳикояларидан қулоғимда қолган. — Аданг тил-адабиёт ўқитувчиси эди. Кейин бирдан тарих факультетига кириш учун Дорулмуаллиминга ҳужжат топширди. «Нега ундай қивоссиз?» десам, «Алифбо ўзгаравериши жонимга тегди. Энди кўникканда бошқасига ўтаверамиз», деганди. «Нимага алифбе ўзгараркин?» давоми…

Шерали Турдиев. Улар Германияда ўқиган эдилар (1992)

Октябрь инқилобига қадар Туркистондан Россия ва бошқа хорижий мамлакатлар олий ўқув юртларида Фитрат, Ғози Олим Юнусов, Убайдулла Хўжаев каби бир қанча зиёлилар таҳсил олиб, ўлкамизга қайтиб келган, шундан сўнг ижтимоий-сиёсий жараёнларга, маориф ишига астойдил киришган эдилар. Инқилобдан кейин уларнинг издошлари давоми…

Файзулла Қиличев. Мустақилликнинг фожиали йўли (1992)

(ёки П 31922 сонли жиноят иши ҳужжатлари асосида туғилган мулоҳазалар) «Инсон бўлмоқ — курашчи бўлмоқдир» деган эди буюк Гёте. Бу, менимча, «ҳаёт — курашдир» деган ҳикматнинг бошқачароқ ифодаланган шаклидир. Инсон турмушнинг ҳар дақиқасида дуч келадиган ечимталаб, чораталаб муаммолардан ҳатлаб ўтиш давоми…

Иброҳим Каримов. Армонда қолган Мадаминбек (1992)

20-йиллардаги миллий-озодлик ҳаракатига доир ҳужжатларни ўрганаётганда, уларнинг баъзиларига танқидий ёндашсак, тарихий ҳақиқатларни тиклашда бир ёқламаликдан ҳоли бўлишимиз мумкин. Бу ўринда 1922 йил 6 мартдаги 2-Туркистон ҳарбийи қўмондонлигининг ўқчи дивизияси ва Мадаминбек қўмондонлигидаги ислом қўшини ўртасидаги битим матнини назарда тутаётирман. Ўша давоми…

Абдулла Қодирий. «Ўткан кунлар» ҳам «Ўткан кунлар» танқиди устида баъзи изоҳлар (1929)

Меним «Ўткан кунлар»им тўғрисида Сотти Ҳусайннинг[1] катта танқиди босилиб, яқинда тамом бўлдиким, бу муҳтарам «Шарқ ҳақиқати» ўқуғучиларининг маълумидир. Ижтимоий ёш олимимиз С. Ҳусайн ўзининг кўб вақтини сарф қилиб, танқидчилиқ бобидағи бирмунча нуқсонларимизни тўлдурушқа буюк жасорат ва ғайрат кўрсатдиким, бунинг учун давоми…

Абдулла Қодирий. Ўқуш — ўрганиш (1936)

Майда ҳикоялар ёзганда сўзни қандай тежаш керак Майда ҳикоялар устаси Чехов сўз тўғрисиға келганда ҳаддан ташқари хасис, ортиқча сўзлар сарф қилиш у ёқда турсин, керакликларидан ҳам мумкин қадар юлишга ҳаракат қилади. Ўзи айтади: «Майда ҳикоялар ёзганда сўзни ортиқча исроф қилғандан давоми…

Назир Тўрақулов. Ўзбек қариндошларимизнинг диққатларига (1922)

Отанг боласи бўлма, одам боласи бўл. «Оқ жўл» газетасининг ўткан нўмирларининг уч-тўртида Сирдарё-Еттисув музофотларининг Қозоқистонға муносабати ҳақида мақолалар босилиб эди. «Ўйиндан ўт чиқар» дегандай бу мақолалардаги бир-икки қўпол иборалар ўзбек ёшларининг нафсига тегиб кетканда ўйланмаған, кутулмаган жойдан маюсият пайдо бўлган. давоми…

Абдулла Авлоний. Саное нафиса (1922)

Инсон болалари энг эски замонларда йиртқич ҳайвонлардан ўзларини сақламоқ учун тоғ тешукларида, ғор (моғора)ларда яшаган вақтларида тинч ётмаганлар, жим турмаганлар. Секин-секин тоғ тешукларидан бошларини чиқариб, табиатнинг ясаган ва ўсдирган, вужудга чиқарган жонлиқ ва жонсиз нарсаларини синчиклаб текшириб қарай бошлаганлар. Кўнгилларига давоми…