O‘zbek tili Markaziy Osiyoda katta bir hududni qamrab olgan, bugun u qirq million, balki ko‘proq odamlarning ona tili. Adabiy til uning ichida – misoli davlat ichidagi davlat, bu davlatning asosi esa O‘zbekistonimiz, qo‘shni davlatlardagi o‘zbeklar asosan o‘z sheva va lahjalarida davomi…
Ellik birinchi-ellik ikkinchi yillar edi. Biz oltinchi-ettinchi sinf o‘quvchilari Labzakdagi Ostrovskiy nomli pionerlar saroyiga qatnashib yurar edik. Saroyning katta maydoni ayniqsa yozda gavjum bo‘lardi. Drama to‘garagi qatnashchilari siyektakllar qo‘yishar, futbol, voleybol, shaxmat musobaqalari o‘tkazib turilardi. Usta Mahmud Usmonovning ganchkor shogirdlari davomi…
Har bir xalqning o‘ziga munosib shoir-yozuvchilari bor. Azaldan so‘z san’atiga ishtiyoqi baland turkiy xalqlarda esa, kim ko‘p — yozuvchi ko‘p, shoir undan ko‘p! Lekin har bir xalqning shunday adiblari borki, ularni o‘zi mansub xalqning peshonasiga bitgan tong yulduzi desa arziydi. davomi…
Buyuk faylasuf olim va donishmand Aflotunning «o‘z ishingni qilginu, o‘z-o‘zingni anglab yet» degan mashhur gapi bor. Bu gapning ma’nosi juda terandir va bu teranlik xususida ko‘p bahslar yuritish mumkin. «O‘z ishingni qilgin» so‘zlarida hayot, taqdir sening zimmangga yuklagan vazifani, burchna davomi…
Jo‘n narsalarni bilib olishga murakkab yo‘l bilan erishadi kishi. Ko‘plar qatori men ham o‘z tajribalarim, shaxsiy taassurotlar adabiy asar uchun eng qimmatli material ekanini tushunib olgunimcha «yozuvchilik»da ko‘p sarson bo‘lganman. Buni bilib olganimdan keyin bolalik chog‘imda ko‘rganim odamlar, yoshligimda sodir davomi…
O‘ShLIK QALPOQBOSh YoZUVChIDAN — Ko‘chalaring chaqir-chuqur, qurbaqalar baqir-buqir, kafshlaring shap-shapiga pataklaring chapak chalar; kaparatga yugura ko‘rov, xotinga upa olasan, qizingga bo‘lsa iroqi sobun, o‘g‘ulchangga oshiq olasan; o‘chirt turib zerikmag‘il, kutib-kutib savob olasan. Senga savob kerakmas-a boshingga bir shapka kerak, qo‘lingga davomi…
Jiddiy O‘ychi o‘yini bitirg‘uncha, ishchi ishini qip qo‘yadi, depti bobolar. Shunga o‘xshash «Ittihodi islom» va «Ittihodi turk»[1] deb jovrab, boshini qovushtirsa oyoqig‘a hayron bo‘lib yurgan axdi ittihodlar[2] istihoradan[3] bosh ko‘targach ko‘rdilarkim, arava laylak! «La havla valaquvvata» o‘qildi va ohistagina savol davomi…
«Mushtum» o‘zining yozishg‘uchilarining samimiyatini, dardini yaxshi biladir. Chunki dard bo‘lmasa, samimiyat bo‘lmasa, biz podachini qo‘lida kaltagi bilan ko‘rmas edik. Biz bu o‘rinda shu samimiy yo‘ldoshlarimizg‘a, qo‘ldoshlarimizg‘a bir-ikki og‘iz gap sotmoqchi bo‘lamiz: siz bir muhitda yashaysiz; ya’ni qishloqda, shaharda yoki ko‘yda. davomi…
Bu yo‘llarni qoralag‘uchining ota-bobosi hazrati Odam atodan tortib, gohi dehqon, gohi mardikor, gohi sarjinchi, qisqasi shulki, zodagonlar ta’biricha, «Biri bit biti sirka» bo‘lmay kelgan o‘nqovsizlar[1] sinfidandir. Ammo men bo‘lsam mustamlakachilar kaltagini yeb, kaltak zarbi bilan ko‘zim moshdek ochilib (urub qoling davomi…
I Ehtimolki, sarlavhani o‘qug‘aningizda tasfiyai nafs[1], tazkiyai qalb[2] qilg‘uchi va qildirg‘uchi, nur ichiga cho‘milgan, riyozat[3] bilan cho‘pustixon, tamom foniy, faqir va ehtiyoj bilan hamnishin[4] bo‘lg‘an vujudlarni ko‘z o‘ngimizga kelturarsiz. Lekin har kimning ko‘rishi har turlukdir. Eshonlarimiz!.. Mana, manim ko‘z o‘ngimga davomi…