Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Октябрь инқилоби ва маданий-маориф (1922)

Мен ўзим, биринчи ёқдан, йўқсуллиқнинг қийинчилиқлари, иккинчи ёқдан, сизнинг йўқсуллар болаларин эски ҳукумат қисинти остинда, инқилобий руҳ тарбият этув орқасинда ўрта мактаблар тарбиятин кўра олмағонимға кўра идрок ва ақлимда камчилик кўп қолгон бўлмаса, бу Октябрь [туфайли]дур. Инқилобғача йўқсул меҳнаткашлар ҳуқуқин давоми…

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Йигитлар товуши (1920)

Кўп узоқ эмас, 1908 йилларда ҳам мадрасада ўқуб юрган вақтимизда газет-журналларни бировлар номига ёздуруб олуб, қўлтиғимизга ёшуруб, шул мадрасанинг қозон қўядиган қоронғу ҳужраларинда эшикни ичидан беклаб, ўшанда ҳам қўрқуб-қўрқуб ўқур эдик. Шунда газеталарда тотор қизларининг муаллима ва шоира ва муҳаррирлари давоми…

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Марсия (1917)

Ҳақингда нигорим ва марсияи дили зоримдир Эй қориин газетадаги ёзувларина тушган кўзларимдан жигар қонларими чеккан эдан, оё бизга мавт баъд[1] ул абасми қўрқунчлари била юракларим титралуб, ақл ва фикрдан бегона умид ва хаёлларими паришон эдан, неча милюн сўмға минутини топа давоми…

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Энг қадрли меҳмон (1917)

23-ражабда якшанба куни Қозон уламолариндан муҳтарам Фозил Олимжон ҳазрат боруви Намангондан қайтишли Ҳўқанд Шўрои исломиясиға[1] ташриф буюрдилар. Бу зот татар оламиндагина эмас, бутун Туркистонда миллатга этган улуғ хизматлари макотиб[2], мадорис[3] учун ёзғон энг муҳим асарлари била тонулган улуғ зот ва давоми…

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Энг муҳим тилак (1917)

Ҳозирги янги ҳукуматнинг адолаткорона рафтори ва инсониятпарварона вердиғи ихтиёрий сояи марҳамат ва шафқатинда ҳар миллатнинг тилак ва орзулари ўз қўлларина ранжу шафқатсиз етушмакдадур. Шу жумладан; бизим, бир тарафдан, илму маърифатдан, бир тарафдан, ото-анодан маҳрум бўлуб, кўчаларда зору гирён, очу яланғоч, давоми…

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Хутбадан мурод нима? (1917)

Бундай муҳим вақтда бу хил муҳим маеалаларни қўзғатмоқ улуғ заруриётдандур. Муҳтарам уламои киромларимизни ҳам ортуқча мунозаралар ўрниға мундоқ масалаларни ҳар бир тарафин муҳокама қилуб, хатосига, афу савобига иждиҳот этмаклари диний улуғ вазифалардандур. Ўз кўзум бирла кўрдиғим ва қулоғим бирла эшитдиғимча, давоми…

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Букунги қадрлик кунлар (1917)

«Ҳуррият» журнали ҳамма муслим ва муслима ва ҳамма аҳли ватанларнинг бу кунги бир абадий озодлик бирла табрик этадур. Жумламизга муборак бўлсун! Ҳамда 300 йилдан бери бир томчиси миллиард сўмларга топулмас қонларнинг дарё-дарёлари билан бу кунгина бошга солуб турган «Ҳуррият, мусовот, давоми…

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Ийди қурбон (1914)

Бугун-эрта насиб ўлурса, бутун ер юзиндаги аҳли исломга Қурбон номли улуғ бир байрамдир. Ағниёи тоифаларимиза[1] нақадар шодлик ва фароғатлик кун бўлганда, етим, фуқаро бекасу бенаво тоифаларимиза оҳ!.. Ондин неча даражалар ортиқ афсус ва надомат, мотам ва қиёматлик бир кундин иборатдир. давоми…

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Муаллим афандиларимиза улуғ рижомиз (1914)

Мутаваттин[1] бизим мусулмонларнинг энг тубан даражалардаги сафоҳат[2] ва разолат, фақир ва асоратларга гирифторликда қолуб, баъзилари ўз қўлларидаги касб ва ҳунарларидан-да маҳруб ўлуб, жинни ва гадолик каби инсоният ва исломиятга харофат еткурадургон аъмоли[3] замоим[4] ва қабойиҳлара асир бўлуб кетмоқларига энг биринчи давоми…

Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий. Мактаби Дор ул-айтом (1914)

Дунёда ҳар бир нарсанинг танилмоғи исми иландур. Бинои олия дунёдаги ҳар бир бор ва бор бўлуб турувчи нимарсаларнинг ҳар бири, илмий ўлсун, чунончи, китоблар, газета, журналлар ёхуд фанний ўлсун, ашёлар, ҳунарлар ўзларига махсус бир унвон илагина мустаммидурлар[1]. Биз келдик масжид, давоми…