Жаҳон цивилизацияси тарихида XX аср таржима асри деган ном олди. Минг йиллик тарихга эга бўлган ўзбек таржимачилиги ҳам ўтган асрда катта натижаларга эришди, жаҳон адабиётининг шоҳ асарлари билан халқимизни таништирди. Чўлпоннинг Шекспирдан (“Ҳамлет”), Усмон Носирнинг Лермонтовдан(“Демон”), Ойбекнинг Пушкиндан(“Евгений Онегин”), Эркин давоми…
X—X асрларда Самарқанд Қорахонийлар давлатининг марказий шаҳарларидан бири эди. Қорахоний ҳукмдорлар, Шарқий Туркистонда бўлгани каби, Мовароуннаҳрда ҳам илм-фан ва маданиятнинг ривожланишига ҳомийлик қилдилар. Масалан, Тамғочхон Иброҳим томонидан Самарқандда қурдирилган йирик мадрасадан кўплаб олимлар етишиб чиққан.Қорахонийлар даврида Самарқандда илму фан билан давоми…
Алишер Навоийнинг “Мажолис ун-нафоис”, Хондамирнинг “Ҳабиб ус-сияр” ва Зайниддин Восифийнинг “Бадоеъ ул-вақоеъ” асарларида Навоийга замондош мавлоно Абдулвосеъ мунший номи ҳам тилга олинади. “Мажолис”да мавлоно Абдулвосеънинг иншо фанида моҳирлиги, соддадил кишилиги учун эса доимо “ҳазилкашлар мутойибаси ўқига дучор” бўлиб юрувчилиги ҳамда давоми…
Деди: ҳар ишки қилмиш одамизод,Тафаккур бирла билмиш одамизод.Алишер НАВОИЙ Рангларни, товушларни секин-аста фарқлай бошлаган гўдак қуралай кўзчаларини гоҳ катта-катта очганча, гоҳ узун-узун киприкларини пирпиратиб, атрофга чексиз қизиқиш ва ҳайрат ила боқади. Бу — Олам ва Одамни англаш сари илк интилиш! давоми…
Бир воқеани аниқ эслайман. 1968 йилнинг 6 апрел куни. Кафедрада ишлаб ўтирибман. Кибриё опа қўнғироқ қилиб қолди:— Пирмуҳаммад, имкон топсангиз, шу бугун кечқурун бизникига кириб кетсангиз?— Тинчликми, Кибриё опа?!— Тинчлик… тинчлик… Абдулла акангиз Сизни йўқлаяптилар…Кибриё опанинг овозларида ташвишми, нотинчликми, ҳарқалай, давоми…
Илгаритдан одат шу — даврага ширин кайфият бахш этиш учун Саид Аҳмад домла гапни доимо қувноқ оҳангларда бошлайди. Бу гал ҳам шундай бўлди. Гурунг Азиз Абдураззоқнинг сигарет сўраш тактикалари-ю, Толиб Йўлдошнинг хотиндан пул яшириш усуллари борасидаги мутойибаларила бошланган эса-да, сўнг давоми…
Тошкентда гарчи кўбтур шоиру шеърхонлар,Онларни(нг) барчасидан ҳам нуктадон Хислат. Доим савоб ишиға ургай ўзини ўтдек,Қайда гуноҳ бўлса, андин ниҳон Хислат. Мирмуҳсин Шермуҳамедов (1913 йили ёзилган.) Шундай ижодкорлар бўладики, улар адабий-маданий анъаналарни ўзида мужассам этиб, муайян давр адабий муҳити руҳини йўналтиришга давоми…
Меҳнат ва маҳорат уйғунлигидан яралган жозибали асарлари билан машҳур бўлган атоқли адибимиз Абдулла Қаҳҳор адабиёт назариясига оид қимматли мерос қолдирган. Маданиятимиз ривожига улкан ҳисса қўшган Абдулла Қаҳҳорнинг мероси жиддий ўрганишга лойиқдир.Маълумки, адибнинг ижодий фаолияти шўро даврида кечди. Шундай бўлишига қарамай, давоми…
У шилдираб оқаётган ариқ бўйлаб, равон йўлдан Регистон майдонига кириб келар, Шердор, сўнгра Мирзо Улуғбек мадрасалари олдида тўхтаб, муҳташам қадимий обиданинг деворларига тикилар, нақшинкор ғиштларни ўпгудек бўлиб силаб-сийпалар ва кейин йўлга равона бўларди. Ташқи кўриниши ортиқча салобатдан холи, одми кийинган, давоми…
Даврнинг энг муҳим ҳодисалари, замондошлар ҳақида қалам тебратган Абдулла Қаҳҳор асрнинг яна бир фожиавий ҳодисаси — Сталин қирғин-қатағонлари, қатағон қурбонлари, ёзувчи ибораси билан айтганда, «култ даври» асоратларини четлаб ўтиши мумкин эмас эди. Узоқ йиллар қалбини ўртаб, унга тинчлик бермай келган давоми…