Алишер Навоий ғазалиётида мукаммал ишланган мавзулардан бири май мавзусидир. Май Навоий лирикасида ёрга етиштирувчи восита сифатида талқин этилади. “Хазойин ул-маоний”га кирган 2600 ғазалнинг етмишга яқини бошдан охиригача май мавзусидадир. Бундан ташқари, яна 800га яқин ғазалда май мавзуси қаламга олинган. Одатда, давоми…
Ёши улуғларни зиёрат қилиб, пиру бадавлат оталар дуосини олиш кўнгилга ёруғлик сочадиган савоб иш. Халқимизнинг бу гўзал урф-одати ҳамиша маъанавий ҳаётимизни нурлантириб туради. Биз ҳам — Пирмат ака, Муҳаммад Али ака ва камина учаламиз шу удумга амал қилиб, янги йил давоми…
1952 йил эди. Саккизинчи синфда ўқиб юрган кезларимда мактабимизнинг директори, марҳум Юнус домла Нурмуҳамедов бошчилигида бир неча синф ўқувчилари Оҳангароннинг Қуруқсой мавзеидаги ғаллазорга манак териш учун бордик. Бу ерда буғдой майсаларини ғаллага офат келтирувчи манакдан тозалаш учун наинки Оҳангарон, балки давоми…
Бир пайтлар бу кўз илғамас кенгликларда кўм-кўк денгиз мавжланиб ётарди. Балиқчи кемалар кўкка сапчиётган мовий тўлқинлар оша денгизбўйи элининг туз-насибасини қирғоққа ташишдан чарчамасди. Энди эса балиқларгина эмас, қумга тиқилиб ётган кемалар қолдиғи ҳам онда-сонда учрайди. Фақат денгиз тўлқинланиб ётган ўша давоми…
Миртемир домла шогирдларини эркалаб “киприкларим” деб атарди. Халқимизнинг яна бир суюкли шоири устоз Шуҳрат ака, ёшлар менинг қанотим, шулар бор экан кўнглим тўқ, ташвишим йўқ, деб қўяр, биздек шогирдларини қучиб бағрига босарди. Шуҳрат аканинг меҳри дарё эди, яхшиларга ҳамиша дастурхони давоми…
Бундан неча минг йиллар аввал Ғарб цивилизациясининг қоқ маркази — “мангу шаҳар” Римда “Lux viene dell’ Oriente!” (Нур — Шарқдандир!) деб аталмиш ҳақиқат илк бор янграган. Асрлар ўтиб, бу доно фикр айни Европанинг ўзида бот-бот такрорланиб келмоқда: “Пер Булезнинг “Alea” давоми…
Адабиётшунослигимизда, янглишмасам, ижод психологияси алоҳида фан сифатида ажралиб чиқмаган. Бироқ ижод ғалаёнига қаттиқ берилган шоирки бор, бадиий ижод кечинмаларининг шуурий ҳамда ғайришуурий жиҳатларига ўз шеърларида муайян даражада тўхталмай иложи йўқ. Айниқса, ижод жараёнининг бу тафсилотлари улкан тарихий эврилишлар билан бевосита давоми…
Такрорланмас асарлари билан жаҳон адабиётини безаган улуғ ёзувчилар, бир қарашда, кўзбойлоғичларга ҳам ўхшашади. Кўзбойлоғичнинг антиқа томошаларини ҳайрат билан кузатасизу, у қўллаган “сеҳр-жоду” сирини била олмайсиз. Худди шу каби улуғ адиблар асарларини тўла англаш, мағзини чақиш жуда қийин. Одатда, бундай асарларда давоми…
Абулғозийхон “Шажарайи турк” асарида ўзининг Эронда кечган ўн йиллик ҳаёти ҳақида жуда кам маълумот беради. Акаси Асфандиёр бухоролик ўзбекларни Орол бўйига кўчириб олиб бориб, туркманларни ерсиз қолдиргани айби билан уни ушлатиб, эронликларга топшириш учун аввал Обивардга, кейин Ҳамадонга шоҳ Сафий давоми…
Ҳар қандай йирик адибнинг адабий ва эстетик қараши, биринчи навбатда, ўз ижодига бўлган муносабатида кўринади. Улуғ шоир Алишер Навоий ҳазратлари бадиий асарни гулга ўхшатган, яъни ижод маҳсули шоир наздида гулдай чиройли бўлмоғи, унда мазмун ва шакл уйғунлашмоғи лозим. Бу борада давоми…