Ўрозгули Аннаев (1946)

ЁДГОРЛИК ЁНИДА… Бир она ёдгорлик пойига чўкди:    Интизор кўзлари намли, армонли,Дудоқлар титради, қуриб дармони,Қоматин гўёки заминга тўкди. Бутун-бор дунёси тош қотди оҳдай,Яна хотиралар тинчлик бермади.Мармар тошнинг совуқ юзи терлади, —Унсиз фарёдлари янграган чоғда. Ҳайкал — ёдгорликда унинг кўзлари… Фақат ёдгорликка давоми…

Омонтурди Жонмуродов

* * * Туғилдим шу заминда,Олдим ернинг чоғини.Менинг учун кенг очди —Кенгликлар қучоғини. Тоққа бориб, тоғ бўлдим,Курашларда суришдим.Ердан оёғим узмай,Осмон билан кўришдим. Қуш кўрдим кўк самода,Қанот ёзиб, қуш бўлдим.Булбул бўлдим, гул кўриб,Севилдим, сархуш бўлдим. Гулга бурканди даврим,Мен даврга эш бўлдим.Ёшим давоми…

Нозик Оннатиева

МЕН БИР ДАРАХТ… Мен бир дарахт,Бош шохим бор,Бош дунё, бош умидим,Томир ерда, қаддим менингОсмон сари чўзар бўй.Бу дарахтнинг йўлдоши — шеър,Қоним, юрак зарбимдир,Олис юлдуз, тубсиз дарёҚалбим мулки — илҳом, ўй. Яшил танам саҳарлардаАйланади оқ нурга.Шеър ўртар кеча-кундуз —Гўзалларнинг лайлоси.Шеър ва давоми…

Олти Оқмамедов

БУХОРОЛИК ҚИЗ Менга нозли боқиб бухоролик қиз,Билинар-билинмас сирли жилмайди.Ёрим бўл,Сўзингдан чиқмасман ҳаргиз! —Дея ёлборсам-да, рўйхуш бермадиКўз остидан боққан бухоролик қиз. Икки ўрим сочи белда ўйнайди,Ёноғи ловуллар қизил олмадек.— Нозли боқишларинг мени қийнайди! –Десам парво қилмай, ўтиб кетди тик —Икки ўрим давоми…

Анна Қовусов (1920-2006)

ЙИЛЛАР ВА ТЎЛҚИНЛАР Йиллар ўтиб борар бир-бирин қувиб,Эслатиб тўлқинлар тезоб елганин.Қатор-қатор тўлқин оралаб сузиб,Кетмоқда менинг ҳам умр елканим. Олам денгизига йўналган дарёСип-силлиц бахмалдай оқар ёзилиб.Табиатнинг гўзал нозидай гўёМавжлари қош, кўздай учиб, сузилиб. Чўнг денгиз қаҳрини сочар гувраниб,Қоплондай наъракор ариллаб турар.Гўё давоми…

Сапар Ўраев (1932)

Сапар Ўраев (Sapar Öräýew) – Туркманистон халқ ёзувчиси, Махтумқули номидаги халқаро мукофот соҳиби. 1932 йил Дашовуз вилоятида туғилган. Москвадаги Максим Горький номидаги адабиёт институтини тамомлаган. ШОИРМАС Сайрар чоғи тилиб-тилиб бағрини, Лолга дўнган шоир асло шоирмас. Эл, гул билан қарши олган давоми…

Баҳоргул Каримова (1945)

УЛУҒЛИК Она тупроқ улуғ неъмат чашмаси, Шакли қуёш – дастурхонда нонимиз. Ҳаётнинг бошидир бу тупроқ, бу ер, Тўйдирар, кийдирар, сақлар жонимиз. Сувларнинг қудрати буюкдир жуда, Сувдир табиатга жон бахш айлаган. Маъни борми сув бўлмаган тупроқда, Сув ҳаётдир борлиқни нақш айлаган. давоми…

Аҳмед Маммедов (1942)

ТУРКМАНИСТОН Қўлга олсам қаламимни ёзмоқ истаб шеъру достон, Қалб тўридан садо келар: “Бир гулистон – Туркманистон”. Хизр кўрган яйловларим дилгинамни яшнатадир, Турфа рангда жилоланган боғу бўстон – Туркманистон! Ёзги буғдой, кузги буғдой тўлқинланар уммон янглиғ, Бошоқлари кўз қувончи, сунбулистон – давоми…

Мамматназар Бобоназаров (1957)

Мамматназар Бобоназаров (Mämmetnazar Babanazarow) ҳозирги замон туркман шеъриятининг ўрта бўғинига мансуб. У 1957 йили Тошўғуз вилоятининг Илонли туманида туғилган. Ашхабод давлат университетининг журналистика факултетини тамомлаган. Бир оз муддат “Адабиёт ва сунгат” (“Адабиёт ва санъат”) ҳафтаномасида хизмат қилди. Айни вақтда “Ташўғўз давоми…


Мақолалар мундарижаси