Рикардо Миро (1883-1940)

Рикардо Миро (Ricardo Miró) – атоқли панама шоири. Унинг шеърлари тимсоллар аниқлиги, сермазмунлиги, тушунарлилиги билан ажралиб туради. Шоирнинг “Муқаддима” (1908), “Тинч океан афсоналари” (1919), “Ватанпарварлик лирикаси” (1925) каби шеърий китоблари чоп этилган. Панамада шоир номида адабий мукофот ҳам таъсис этилган. давоми…

Чу Тхи Том (1962)

Шоира ва журналист Чу Тхи Том (Chu Thị Thơm) замонавий Вьетнам адабиётининг самарали ижод қилаётган вакилларидан бири. Унинг шеърлари ва публицистик мақолалари матбуотда тез-тез чоп қилинади. БИР КУНИ Алангага қиёсласа бўлар севгини, Ҳаётни булут-ла ёнма-ён қўймоқ, Сени солиштирдим пўртана билан, давоми…

Хо Суан Хионг (1772-1822)

Шоира Хо Суан Хионг (Hồ Xuân Hương) “Вьетнам шеъриятининг қироличаси” деб ном олган. Унинг ижодида инсон қалби ва ҳаёт гўзаллиги табиат манзараларига уйғун ифодаланади. Хо Суанг риёкорлик, ахлоқсизлик каби иллатлар кескин танқид қилинган шеърлари билан ҳам танилган. У кичик шеърий давоми…

Нгуен Чай (1380-1442)

Нгуен Чай (Nguyễn Trãi) – атоқли шоир, давлат арбоби, Вьетнам халқининг миллий қаҳрамони. Нгуен Чай она юртини босқинчилардан озод қилган император Ле Лоянинг яқин дўсти ва маслаҳатчиси эди. Шоир халқни озодликка чорловчи шеърлари билан танилган. * * * Бунда пагодалар* давоми…

Аревшат Авакян (1940)

Аревшат Авакян – шоир, журналист ва рассом. 1966 йили Ереван давлат университетининг журналистика факультетини тамомлаган. “Қўним билмас парвозлар”, “Нурли траектория”, “Моддият руҳи”, “Сўз қулфи” ва “Бошпана” каби шеърий ва насрий китоблари чоп этилган. Рассом сифатида ўз китобларига бе­заклар ҳам ишлаган. давоми…

Саят-Нова (1712-1795)

Саят-Нова (Սայաթ-Նովա; асл исми – Арутин Саядян) Тбилисида, камбағал арман оиласида туғилган. У яшаган пайтда Тбилисида турли миллат вакиллари истиқомат қилишган. Шу боис Саят-Нова арман, грузин, озарбайжон тилларини пухта ўзлаштирган. Саят-Нова оташин муҳаббатни, ижтимоий адолатни, халқнинг асрий орзу-умидларини бир йўла давоми…

Наири Зарян (1900-1970)

Наири Зарян (Նաիրի Զարյան; ҳақиқий исми Айастан Егиазарьян) – шоир ва носир. 1928 йили Ереван давлат университетини тугатган. Бир нечта шеърий тўплами чоп этилган. “Авацан”, “Жаноб Петрос ва унинг вазирлари” романлари, “Ара” трагедияси, “Булоқ бошида”, “Тажриба даласи” сингари комедиялари ҳам давоми…

Лехнат Паудьял (1885-1966)

Лехнат Паудьял (लेखनाथ पौड्याल) – таниқли непал шоири. “Сати ва кали”, “Қафасдаги тўтиқуш”, “Ёш зоҳид”, “Фасллар ҳақида ўйлар”, “Доно ва қизиқчи суҳбати” каби достонлари ва тўртликлари билан машҳур. Шоир Непал шеъриятига янги шакллар, янги ўлчамларни олиб кирди. Шоир санскрит тилини давоми…

Еврипид (м.а. 480-406)

Еврипид, Эврипид (Euripides), (тахм. мил. ав. 480, Афина — мил. ав. 406, Македония) — юнон шоири, драматург. Ижодини шеъриятдан бошлаган. Афиналик уч буюк фожианавис (Эсхил, Софокл)нинг сўнггиси. Жами 92 пьеса ёзган, шундан 17 фожиа ва бир ҳажвий драмаси бизгача етиб давоми…

Гулноз Кутуева (1974)

Гулноз Миратовна Кутуева (1974 йил 25 декабрда Бошқирдистоннинг Абзелилов туманида туғилган) — бошқирд шоираси, филолог, журналист. Филология фанлари номзоди. 2013 йилдан — «Бошқирдистон қизи» («Башкортостан кызы») журнали бош муҳаррири. Бошқирдистон Ёзувчилари уюшмаси аъзоси. 2006 йили адабиёт ва санъат соҳасида Шайхзода давоми…