Kuz quyoshi kun sayin xira tortib bormoqda. Go‘yo saraton issig‘i uning hamma qaynoq nurlarini yutib yuborib, o‘zini ancha toliqtirib qo‘yganday. Bog‘ ichidagi katta hovuz tevaragini o‘rab olgan ulkan chinorlar bog‘ devorining ustidan qalin soya tashlab turibdi. Yozda chinorlarning barglari orasidan davomi…
Asakusadagi Nagasumi-chyo ko‘chasida Shingyoji ibodatxonasi bor. Yo‘q-yo‘q, bu katta ibodatxona emas. Shunday bo‘lsa-da, u yerda muqaddas Nichironing yog‘ochdan yasalgan haykali mavjud, demak, bu ibodatxona o‘z tarixiga ega. Meyji davrining yigirma ikkinchi yili kuzida shu ibodatxonaning darvozasi oldiga bir bolani tashlab davomi…
Nikolayev temir yo‘lining vokzalida ikki oshna uchrashib qoldi. Biri semiz, biri oriq. Semiz hozirgina vokzalda ovqat yegan — yog‘liq labi pishgan olchaday yaltirab turibdi. Undan xeres vinosi va flerd oranje degan atirning hidi kelar edi. Oriq esa vagondan hozirgina tushgan davomi…
Rostdan ham… go‘yo shu “rostdan ham” iborasini ishlatmasang, hammasi chappasiga ketadi… bu, bor-yo‘g‘i o‘yin-ku, axir. Yo‘q, bu — so‘z o‘yini emas, so‘z bilan o‘ynash ham emas. Bu — bir vaqtlar Kartasar jonidan yaxshi ko‘rgan muhabbat o‘yini, xolos. Metroda ketarkanman, ayollar davomi…
I Erkak uyiga erta qaytdi. Ulovdan tushiboq, nimqorong‘i xoll bo‘ylab ish kabineti tomon shoshdi. Qo‘lini ko‘tarib, unga bir nima demoqchi bo‘lgan kotibasiga e’tibor bermay stuliga o‘tirdi. Chunki stolda yotgan maktubning birinchi so‘zlarini o‘qishga ulgurgan edi: “Stafforshayr, Fayf touns…” Maktubning “Qayerdan” davomi…
U bunga jur’at qilolmay yurardi. Endi jur’at qildi. O‘sha kuni uyga bir ahvolda kirib kelib, xotiniga qaramasdan dedi: — Bor… pulni yo‘qotdim. — Aytdi-yu, sap-sariq, pachoq, qiyshiq qirg‘iy burni qizg‘ish tusga kirdi. — Bir yuz yigirma so‘mning hammasini yo‘qotdim. Xotinning davomi…
Tun oydin, havo izg‘irinli edi. Aleksey Ivanich Romansov yashil ustunni surib, hovli eshigidan ohista kirib keldi. – Odamzod….chang to‘zon, kukun, kul!! – deya falsafa so‘qib, axlat chelaklar atrofida aylana boshladi va ehtiyotlik bilan to‘xtadi. Pavel Nikolavich – gubernator, ammo… uyam davomi…
Men bu yerda musofirman, zotan, hech kim meni anglamaydi. Ovidiy, “Tristiy Elegiyasi”, 37-qo‘shiq. Fan va san’atning qaror topishi nimalarga olib keldi, axloqning yuksalishigami yoxud uning buzilishiga? Mana, biz birinchi galda nimalar haqida bosh qotirishimiz kerak. Xo‘sh, bu masalada kimning tarafida davomi…
Agar chindan bo‘lib o‘tgan voqeaga asoslanmaganida ushbu hikoya ortiqcha bir taqliddan o‘zga narsa bo‘lmas edi. Bunday mavzular unchalik ko‘p emas, ammo ular qayta-qayta jonlanaveradi, har gal boshqacha qiyofada namoyon bo‘laveradi. Shunda yozuvchi beixtiyor ularni insho etishga kirishadi. Zeldviladan uncha uzoq davomi…
1-tarjima LOYXO‘RAK Bu voqea 1880 yil may oyida, kechga tomon sodir bo‘ldi. Ikki yil o‘tgach, Yasnaya Polyanaga qayta tashrif buyurgan va shu yerda mehmon bo‘lib turgan Ivan Turgenev hamda qo‘rg‘onning xo‘jayini graf Tolstoy Voronka daryosi ortidagi o‘rmonga loyxo‘rak ovlash uchun davomi…