Одил Ёқубов. Фотиҳа (этюд)

Қишлоқда расм бор: олти-етти ой, ҳатто бир йилдан кейин борсангиз ҳам бу орада вафот этган таниш-билишларга фотиҳа ўқиб, оила аъзоларига таъзия билдиришингиз керак.Қишлоққа бир борганимда, бизнинг сой маҳалладан ёш бир йигит вафот этганини айтиб қолишди. Мўйсафид амаким ва ўқитувчи жияним давоми…

Одил Ёқубов. Қўшиқ (этюд)

Уч яшар ўғилчам мен сафарда юрганимда ғалати бир қўшиқ ўрганибди. Эшикдан киришим билан қўшиғини баралла «қўйиб» юбордиТум-така-тумни чолвораман, Зуҳрохонни олвораман, Зухрахон ўғил туғса, Олтин бешикка солволаман — Тум-така-тумни чолвораман…Мен беихтиёр кулим юбордиму, қўлига каттакон бир олма тутқаздим.Шу-шу, ўғлим, кўнгли бирон давоми…

Одил Ёқубов. Хол (этюд)

Раҳматли бувим она товуққа ўхшаган, невара, эвара, чевараларини бағридан чиқармайдиган, меҳрибон, мулойим бир кампир эдилар.У киши ёшлигида хушрўй бўлганлар, кўзлари катта катта, лабининг устида, бурнининг чап томонида нўхатдек қора холи бор эди.Узун қиш кечалари биз бувимларнинг бошидан кечирган саргузаштларини, биринчи давоми…

Одил Ёқубов. «Аптартет» (этюд)

— Тўғри айтасиз, худо ҳазилга тушунмайдиган тўпорилардан сақласин, ука. Мен ҳам бир сафар шунақа тўпорига йўлиқиб қолиб, онамни Учқўрғонда кўраёзганман!Хўжаликда бригадирман. Бир пайт: «Ўртоқ Милтиқбоев деган янги ижроқўм келдилар, ҳамма раислару бригадирлар билан шахсан танишмоқчилар» — деган хабар эшитдик.Бордик. Ижроқўмнинг давоми…

Одил Ёқубов. Туш (этюд)

Илк ҳикоялар ёзиб юрган ўсмирлик чоғларим. Қизиқ воқеалар ўйлаб топишга уринаман, чиройли сўзлар ахтараман… «Қуёшнинг олтин нурлари дарахт япроқларини зар билан ўради, тубсиз осмоннинг мовий гумбази митти тилла сирғачаларга тўлди», каби жимжимадор жумлалар тузаман. Бу тасвирлар ўзимга ёқса ҳам кўнглимнинг давоми…

Суннатулла Анорбоев. Яхшилик уруғи (ҳикоя)

Ерда қор йўқ — қора совуқ. Икки четда аржиной нондай қоп-қора шудгор. Асфальт йўл ҳў уфқдаги ўрмонга бориб тақалади. «Икарус» ер танобини тортиб сувдай боряпти. Аҳён-аҳён буғдой похол ғарамлари лип-лип ўтади.Яқинлашяпмиз — ўрмон тобора бўй чўзяпти, гўё биз томонга ёпирилиб давоми…

Мирмуҳсин. «Она қабрига гул» (ҳикоя)

…Дераза пардалари оша кенг, кўркам хонага ташлаб қўйилган қизил гиламлардаги офтоб аста-секин сурилиб, каравотдаги парёстиқчага етди. Юмшоқ тўшакка чўкиб, пишиллаб ухлаб ётган тўрт яшар Эркин ҳар гал мана шундай, офтоб юзларига тушмагунча уйғонмасди.Аммо бугун тонг отмасданоқ чўчиб уйғониб кетди. Ёнидаги давоми…

Асқад Мухтор. Чодирхаёл (ҳикоя)

Бу ерда ҳамиша шовуллаб тупроқ тўкилиб туради. Тепалик ўйилган жойда тикка девордан, белкурагу кетмондан, шўр босган елкалардан, чўкич зарбидан, кажава замбиллардан шитирлаб тўкиларди. Бу шовуллаш ўн беш-йигирма йил наридан келаётгандай, бўғиқ, доим бир маромда аллалаб эшитилади.Тепалик ўйилиб, қўрадай катта ковак давоми…

Асқад Мухтор. Фано ва бақо (ҳикоя)

«Бўлмаса васли манго, икки жаҳонни на қилай»(Машраб)«Ёзганларим бари — ҳаёт ва ўлим ҳақида»(Эдгар По)«Оллоҳнинг ваъдаси ҳақ. Дунёи-дун сизни ҳаргиз алдаб қўймасин»(Қуръони каримдан) Хотин киши билан иш битгандан кейин одам беҳафсала бўлиб қолади. Холхўжа буни илгаритдан биларди-ю, лекин бунақангиси бўлган эмас. давоми…

Асқад Мухтор. Инсонга қуллуқ қиладурмен (ҳикоя)

«Дилларни ёқ сўзинг билан, пайғамбар!»А. Пушкин Қуёш субҳ ёқасини чок этиб, кўк майдонида жилва кўргузгач, Соҳибқирон Қуръони каримни лавҳ устига қўйдилар. Кун саратон буржида эди, шиддати беадад. Ўрда саҳнида давлатпаноҳнинг оқ чодирлари шукуҳу асъаса ила чарақлаб кунга юз тутди.Шу маҳал давоми…