Гулноза Эрназарова. Олмалар (ҳикоя)
Ғалати туш кўрди. Тушида раҳматли онаси совуқдан жунжикканча мунғайиб эски ҳовлиларининг дарвозаси олдида қўлида бир парча нон, бермоқчи бўлиб итни чақирарди: “Олапар, ма, баҳ, баҳ”. “Онам ўлмаган экан, қайтип келипти” дея суюнди нимагадир. Югуриб бориб қучоқлагиси келди, лекин онаси рўйхуш давоми…