Эркин Воҳидов. Ғафур Ғулом билан учрашувлар (1987)

Биринчи учрашув 1953 йил. Островский номли пионерлар саройига Ғафур Ғулом келармиш деган хабар тарқалди. Шоирнинг эллик ёшлик юбилейи нишонланиш арафаси эди. Ҳаммада кўтаринки кайфият. Айниқса биз — адабиёт тўгараги қатнашчиларининг қувончимиз ичимизга сиғмайди. Ёз ойлари эди. Пионерлар саройи дарбозаси олдида давоми…

Ғафур Ғулом. Қалбимга — қардошларимга (1962)

Жон ўртоқлиги, виждон ўртоқлиги, имон ўртоқлиги ва кишиликка хос бутун имкон ўртоқлиги. Шу ният белгисида ақлу идрок баркамолдир, ҳаёт безаволдир. Мен-ку шу ёзма сўзимнинг охирида инсонларнинг инсонларга бўлган қардошлик, биродарлик, дўстлик, юксак камолоти тўғрисида айтаман. Айтажак сўзим саратондаги меҳнаткаш манглайининг давоми…

Ғафур Ғулом. Талант ва маҳорат (1962)

Мен ёш қаламкашлар ҳақида бир-икки оғиз сўз айтишни кўпдан буён ўйлаб юрган эдим. Киши қариган сари ўринбосарлар тўғрисида кўпроқ ташвиш тортадиган бўлиб қолар экан. Ахир, ҳамма касбда бўлганидек, бадиий ижодда ҳам ўринбосарлар, меросхўрлар бўлади, бусиз адабиёт ўсмайди. Мен ижодкорлик заҳматини давоми…

Ғафур Ғулом. Толстой ва ўзбек адабиёти (1960)

Жаҳонга машҳур бўлган адиблар орасида улуғ рус ёзувчиси Лев Николаевич Толстой алоҳида ўрин тутади. Толстой киши руҳининг энг нозик сезимларини чуқур ҳис эта олган, инсоннинг мураккаб ички кечинмаларини моҳирлик билан тушуна олган, замонасининг энг тўлқинлантирувчи масалаларига қизғин муносабатда бўлган, ижтимоий давоми…

Ғафур Ғулом. Икки Машраб (1959)

Ўзбек классик адабиёти тарихида ўзига хос катта ўрин тутган, оташин ҳажвий шеърлари ва ўйноқй ғазаллари билан халқимиз қалбидан чуқур жой олган, номи бутун Ўрта Осиё ва ундан узоқларга машҳур бўлиб кетган ажойиб шоирларимиздан бири Бобораҳим Машрабдир. Бобораҳим Машраб ижоди аллақачонлардан давоми…

Ғафур Ғулом. Атоий эмас, Отойи (1959)

Газетамизнинг шу йил 14 январь сонида ўзбек классик шоири Отойининг филология фанлари кандидати Эргаш Рустамов томонидан нашрга тайёрланган асарлари тўғрисида Ўзбекистонда хизмат кўрсатган кутубхоначи Ҳ. Акобирова ва филология фанлари кандидати М. Мирзаевнинг «Отойи эмас, Атоий» деган бир мактублари босилиб чиқди. давоми…

Ғафур Ғулом. Бизнинг саломимиз (1958)

Тошкент Осиёнинг кўркли ўрнида Қадим тарихи бор, муаззам шаҳар. Ўз эрки, қудрати, жамоли билан Камолин оламга беролур хабар. Ўзбекистоннинг буюк пойтахти севикли Тошкент шу кеча-кундузда ер юзи халқларининг назари — диққатида турибди. Бу ердан тўрт қитъа: Осиё, Африка, Австралия, Европанинг давоми…

Ғафур Ғулом. Ёзувчилик маҳоратини тинмай такомиллаштириб боринг (1954)

Ўртоқлар! Биз бугун бу ерга Бутуниттифоқ совет ёзувчиларининг иккинчи съезди арафасида йиғилиб турибмиз. Биринчи съезддан ҳозиргача ўтган йигирма йилдан мўлроқ бир муддат ичида мамлакатимиз, мамлакатимиз халқлари ўз бошларидан бир бутун тарих деса бўлатурган муҳим воқеаларни кечирдилар. Улуғ Ватан урушигача осойишта давоми…

Ғафур Ғулом. Озарбайжон халқининг буюк шоири (1953)

Гениал озарбайжон шоири, гуманист ва мутафаккир Низомий вафот этган кунга 750 йил тўлди. Буюк озарбайжон шоири Низомийнинг номи ўлмасдир, унинг ажойиб асарлари фақат озарбайжон халқигагина эмас, шу билан бирга Совет Иттифоқининг барча халқларига, бутун тинчликсевар прогрессив инсониятга яқиндир. Низомий XII давоми…

Ғафур Ғулом. Шоир айблайди (1949)

Фурқатнинг Ҳиндистондан ёзган хатлари Мен йирик шоиримиз Муҳаммад Зокиржон Фурқат тўғрисида баъзи нарсалар ёзиш ниятидаман. Тунов куни мўйсафид китобхон Мулла Мўминжондан Фурқат тўғрисида янги материаллар топиб беришини илтимос қилдим. У менга «Туркистон вилоятининг газети»нинг (маълумки, бу газета ўзбек тилидаги биринчи давоми…