Башорат Омонова. Сабина (ҳикоя)
Йўл ёқасида поезд ўтишини кутиб турган Талъат ногаҳон ҳамроҳини туртди:— Анавини қара!Иккиси шиддат билан учиб бораётган поэзддан пастга сакраган одам қорасини кўриб қолишди.— Кетдик.Улар етиб борганларида ерда аёл киши юзтубан ётарди.— Фонарни ёқ.Талъат аёлнинг бошини кўтарди. Ёшгина жувон кўзларини аранг давоми…