O‘tgan qadim zamonda, quyosh chiqar tomonda bir kambag‘al odam yashagan ekan. Uning Hotam degan yoshli o‘g‘li bor ekan. Kambag‘al o‘lgandan keyin uning xotini o‘g‘li Hotamni boqolmay Dadaboy degan kambag‘alga topshiribdi. Dadaboy ham Hotamni boqolmay bozorga olib borib, Jalol degan boyga davomi…
Bir odamning uch o‘g‘li bor ekan, o‘ladigan vaqtida katta o‘g‘lini chaqirib: — O‘g‘lim, men o‘lsam uch kun go‘rimni poylaysanmi? — debdi. O‘g‘li: — Yo‘q, men poylamayman, — debdi. Otasi o‘rtancha o‘g‘lini chaqirib: — O‘g‘lim, men o‘lsam sen go‘rimni uch kun davomi…
Bor ekanda yo‘q ekan, qadim zamonlarda bir mamlakat bor ekan. U mamlakatning qoidasi bo‘yicha kambag‘allar o‘z bolalarini sotar ekanlar. Shu shaharda bir kambag‘al kampirning bir o‘g‘li bor ekan. Bu kampirning tirikchiligi tang bo‘lib, bir bolani boqishga ham ojiz ekan. Axiri davomi…
Bor ekanda yo‘q ekan, och ekanda to‘q ekan. Qadim zamonlarda bir mamlakatda bir kambag‘al bor ekan. U kambag‘alning ikkita o‘g‘li bor ekan. O‘g‘illaridan birining oti Rustamzod va birining oti Sherzod ekan. Ularning onalari o‘lgan ekan. Bu kambag‘al bobo mardikor ishlab, davomi…
Qadim zamonda bir boy bor ekan. U xotini bilan juda ham ahil va xushvaqt umr kechirar ekan. Boyning ikki o‘g‘li bor ekan. Kattasining ismi — Sunbul, kichigining ismi — Gul ekan. Bolalar maktabga borib, yaxshi o‘qishibdi. Kunlarning birida Sunbul bilan davomi…
Burun zamonda, Sharq mamlakatlarining birida Ahmadjon degan savdogar bor ekan. Uning Hasan degan o‘g‘li va Huriliqo degan qizi bor ekan. Oylar, yillar o‘tibdi. Ota-onasi o‘lib, Hasan bilan Huriliqo yetim qolibdi. Hasan bir boyning eshigida xizmat qilib yuribdi. Bir qancha vaqt davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda uzoq yurtda bir podachi bor ekan. Uning xotini ancha vaqt kasal yotib, axiri o‘libdi-da, yolg‘izgina bir qizi yetim qolibdi. Podachi bir tul xotinga uylanibdi, ikkinchi xotin bir qiz ergashtirib kelibdi. Yetim qizga davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, baland tog‘ bag‘ridagi sero‘t, ko‘m-ko‘k vodiyda bir echki o‘z bolalari bilan yashar ekan. Birinchi bolasi Bulbuli, ikkinchisi Gulsari, uchinchisi Sarguli, to‘rtinchisi Xamirturush, beshinchisi Mirvaxo‘rish, oltinchisi Lolaqizg‘aldoq deb atalar ekan. Echki bolalarini juda ham sevar, davomi…
Bir podsho bo‘lgan ekan. U o‘zini eng aqlli, farosatli va so‘zga chechan, deb hisoblar ekan. Kunlarning birida shu podsho bir necha ming kishilik lashkari bilan shikorga chiqmoqchi bo‘libdi. U qurt-qumursqa, chumoli va hamma hasharotlarga xabar yuborib, o‘n kungacha yer yuziga davomi…
