Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir bo‘ri bor ekan. Bo‘ri qo‘ylarga hujum qilaverib, cho‘ponlarning joniga tegibdi. Ular ovchiga arz qilibdilar. Ovchi bo‘ri izidan tushib o‘rmonga kiripti. Bo‘ri qo‘rqib o‘rmondan qochib chiqibdi. Ovchi uni tirqiratib quvipti. Quvaveripti, quvaveripti, bo‘rining tinkasi davomi…
Bir cho‘pon daladan qaytayotganda, katta ariqning narigi yog‘idagi to‘qayga o‘t ketganini ko‘ribdi. Bir vaqt suv bo‘yiga kelib qarasa, qamish ichida bir katta ilon vishillab kuyib ketayotgan emish. Cho‘ponning rahmi kelibdi, qo‘lidagi uzun tayoqning uchiga xaltani boylab ilon tomonga uzatibdi. Ilon davomi…
Bo‘ri bilan tulki ikkovi do‘st tutingan ekan. Bir kuni tulki bo‘rining oldiga kelibdi, bo‘ri juda ochiqib turgan ekan, tulkiga qarab: — E, do‘stim tulki, yaxshi kelding, qani yur, meni biror joyga olib bor va qornimni to‘yg‘azib, xursand qilib kelgin, — davomi…
Bir yigit dalaga o‘tin tergani chiqibdi. Bir daraxt yoniga kelib shu daraxtni yiqitmoqchi bo‘libdi. Bir sher kelib qolib: — Ey odam, nimaga kelding, bu yerda nima ish qilasan? — debdi. U yigit: — Mana shu terakni qulataman, — debdi. Sher: davomi…
Katta o‘rmonda bir ola baroq dono mushuk yayrab-yashab yurarkan. U hamma hayvonlarni aldab, laqillatib yurarkan. Jonivorlar aldanmayin deb, har qancha ehtiyot bolib yurishmasin, baribir uning aldoviga tusharkan. Bir kuni ikkita maymun duch kelibdi. Maymunlar mushuk bilan salomlashib, hol-ahvol so‘rashibdi. Mushuk davomi…
Bor ekan-da, yo‘q ekan, qadim o‘tgan zamonda bir chol-u kampir bo‘lgan ekan. Ularning bitta qizil xo‘rozi, bitta oq kuchugi va yetti echkisi bor ekan. Ularga yaqin joyda bir bo‘ri ham yashar ekan. Bir kuni kechasi chol-u kampirning uyiga bo‘ri kelibdi davomi…
Bor ekan-da, yo‘q ekan, och ekan-da, to‘q ekan, bo‘ri bakovul, tulki yasovul, g‘oz karnaychi, o‘rdak surnaychi ekan, qarg‘a qaqimchi, chumchuq chaqimchi ekan. O‘tgan zamonda bir qarg‘a daraxtning ustida o‘tirar ekan. Shu daraxtga bir gala kaptarlar kelib qo‘nishibdi va dam olib davomi…
Bir tog‘da dong‘i ketgan zo‘r arslon bor ekan. Shu tog‘ atrofidagi tulkilar arslondan xavotir qilib turar ekanlar. Kunlardan bir kun arslon qarib qolib, o‘z makonida yotgan ekan. Tulkilar arslonning besh-olti kundan buyon jim bo‘lib ketganini payqab: “Endi biz arslonboyni bir davomi…
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, o‘tgan qadim zamonda o‘zlari yashab turgan joyning qoq o‘rtasida ikki kishi yashab o‘tgan ekan. Ular bir kuni o‘tirib, boshqa joylarga borishni, u yerlarni aylanishni va boylik orttirib kelishni maslahat qilibdilar. Ular birgalashib bir joyga davomi…
