Шамсия

* * *

Оппоқ орзулардан ҳурланди дилим,
Фано нағмасида турланди дилим.
Нурли ниятлардан нурланди дилим,
Андуҳ забонини гунг қилгин, Раббим…

Ҳовучим отқилаб ўйнади Ойни,
Фалак тақдим этди менга бир найни…
Чашмимдан чаккиллар чакки, баайни,
Кавсар чашмасига тенг қилгин, Раббим…

Ҳурлар ҳурлигимни кўролмадилар,
Мани Ишқ йўлидан уролмадилар.
Гуноҳлар манингсиз юролмадилар,
Рухсорим Каъбага ўнг қилгин, Раббим…

Тақдир тегирмони айланар неча,
Синовлар ичрамиз ҳар кун, ҳар кеча.
Дунёдан ўтса бир ишқли бойбича,
Фирдавс маконини кенг қилгин, Раббим…


СУЮКЛИГИМГА

(Туркум)

1.

Иситмалар иссиққина жон,
Товонларим тилди-ку тикон,
Саҳроларда томчи-томчи қон,
Қонларимни издириб келдим!…

Излаганим менинг, истарим,
Ҳолимданам ҳоли музтарим!
Не кўйларга солди Ишқ, ёрим,
Ёрлигимни сездириб келдим!…

Кокилларим – туннинг хивичи,
Тўқсон тандир ичинда – ичим.
Ловуллайди гулхан хушбичим,
Эсларингдан оздириб келдим!..

Хаёлларим муттасил учди,
Сени деди – хаёлинг қучди!
Кўнглим – яраланган оққушдир,
Патларини тўздириб келдим!…

Иситмалар иссиққина жон,
Товонларим тилди-ку тикон,
Саҳроларда томчи-томчи қон,
Шаҳиддек қон сиздириб келдим!..

2.

Сочларинг тўлқини дилга урилди,
Сокинлик уммони жўшланди, тошди.
Бир умр Ақлнинг занжирларига
Боғланган бу Кўнгил ҳаддидан ошди.

Ки сендан бошқани кўрмади кўзим,
Ошиқдим васлингга бетизгин селдай.
Саркашлик измига тушди-ю измим,
Қарорим йўқотдим телбаваш елдай…

Ўйлардим; ҳеч кимга эгмам бошимни,
Туйғулар устидан чиқарман ғолиб!
…Аммо сочларингнинг ўжар тўлқини
Қалбим денгизини олдига солиб,

Узооқ-узоқларга ҳайдади – кетди,
Буткул унуттирди келган йўлимни.
Ўлгани кетгандай йитдим… элитди
Уйқуга…қўлларинг куйи қўлимни…

Дарбадар улоққан бошим охири
Қоядай кўксингга урилди, тинди…
Ишқ бўҳронларида тобландик, ёрим,
Сочларинг оқарди, сочларим синди…

Лабларим устига ташлади соя,
Минг йиллик изҳорга ўч дудоқларинг.
Мени бир умрга қилди асира,
Жингалак сочингнинг иштиёқлари!…

3.

Мен ҳам бандасиман Оллоҳнинг, ахир,
Йўлингда кўндаланг турибман – фақир.
Ҳатлаб ўтолмайсан, Ҳаққа ҳаддинг йўқ,
Қаҳҳорнинг қаҳридай йўқ ўтли қаҳр.

Жабр этолмайсан Жаббордан ўтиб,
Гарчи жабринг жондан тўйдираверар.
Тангри гуноҳимни хазондай тўкиб,
Мени фариштадай суйдираверар.

Шунчалар салмоқли Вафонинг юки,
Кўтарсанг куч берар сенга кучидан.
Кечаман дейсан-у, кўзимга чўкиб,
Жонимни асрайсан жонинг ичида.

Кетаман десанг-да, қайтиб келасан,
Тирик кўзларимни ёпа олмайсан.
Яхшигинам, ўзинг яхши биласан,
Мендан яхшисини топа олмайсан!!!

4.

Ҳоҳ яхшинг бўлойин, ёмонинг ҳоҳи,
Дилсоҳибим ўзинг, шеърларим шарҳдир.
Гоҳи ниҳон, гоҳи ошкордир оҳим,
Кўзим гирдобига сувратинг ғарқдир!

Ҳоҳи мулойим бўл, ҳоҳи чапани,
Майли, ўтирмайман иддао сақлаб.
Кийдириб Севгининг тоза чопонин,
Туфлингнинг боғичин қўярман боғлаб.

Кўнгил қўйганимдан пушаймоним йўқ,
Бир сенга ишондим боримни.
Майли, қувончимни қучгин-у шўх-шўх,
Ор этсанг, итқитгин зоримни.

Майли, ёноғимга ёмғирлар ёғдир,
Томоғимга қада ҳийла пичоғин.
Соддаман-ку, авра, эсимдан оғдир,
Лофлар айт, чаққандай писта пўчоғин!

Севгилим, виждонинг чидаса, алда,
Фақат мен сезмайин ёлғонларингни.
Уддала, кўксингга яширин сол-да,
Кимнидир деб чеккан фиғонларингни

Менга билдирмасдан ҳаволарга айт…
Фақат ҳар оқшомда ҳузуримга қайт,
Фақат ҳар саҳарда ёнимда уйғон,
“Дунёда энг гўзал аёл – сен”, – деб айт!

Фақат бир ўзимга сўйла севгингни,
Мен бутун бир Ишқни бўла олмайман.
Йўқса яшолмайман сира хотиржам,
Йўқса мен хотиржам ўла олмайман!

…Ҳоҳ яхшинг бўлойин, ёмонинг ҳоҳи,
Дилсоҳибим ўзинг, шеърларим шарҳдир.
Гоҳи ниҳон, гоҳи ошкордир оҳим,
Кўзим гирдобига сувратинг ғарқдир!

5.

О, маним севинчим, маним суйдигим,
Нечун кўзларингда изтироб иси?
Юрагим устига қўлинг қўй, – дегин,
Қўлим тегса қулар дардинг чўққиси.

Кафтларим остида қолгайдир, инон,
Бағринг эзаётган маҳзунлик, ғашлик.
Мен сенга эҳсонман, сен менга эҳсон,
Ҳаёт боғларингга умрим туташди!

Дилга дил туташди, кўрдим: кўнглингнинг
Ост-усти, ўртаси, чеккалари ғам.
Лабларинг табассум қилсаям баъзан
Қабоғинг ортида хўрсинар шабнам…

Дардингни сезмаслик қўлимдан келмас,
Вале бахтга чулғаш келар қўлимдан.
Ҳаётинг кулмаса, ҳаётим кулмас,
Ол, мени қизғаниб яша ўлимдан!

Назар сол, англа, боқ, суйгин, суюгим,
Сенга боқишларим бир айрогина.
Ичингда кимдандир қолган куюкни
Юволгай, ки ишқим зўр дарёгина…

Бизнинг ўз куйимиз бўлгайдир ҳали,
Уйимиз бешикка тўлгайдир ҳали.
Менинг кўзларимда порлагай сурур,
Сенинг ҳам кўзларинг кулгайдир ҳали!

Мен маҳкам тутарман бу ширин аҳдни,
Аччиқ ҳисларингга ўт қўйгум, ёқгум.
Кўнглингга қарадим, кўнглимга боққин,
О, маним суюклим, севинчим, бахтим!..

6.

Бахтга ташналарнинг
Бахт ҳақидаги
Тасаввури янглиғ тиниқ ва теран
Бир ҳисни қалбимга жо этиб қўйди,
Билмам, қай замон, қай Ғойиби Эран?!

Бу ҳис хўб ажиб, хўб ҳароратлиғким,
Жонимни ўйнатиб ташлаб ўтида,
Руҳимни кездириб, ки бори иқлим,
Кўнглимни сақлаюр биллур қутида!

Кўзларим илғамас нурдан ўзгасин,
Қора кўланкалар олисда қолди.
Ёруғлик, ёруғлик, фақат ёруғлик,
Ёруғ ғам-қувончлар хаёлим олди.

Ўлигини ортган ўлик ҳислардан
Қутулиб бўлганман аллақачонлар.
Мени тошдил дея кулган қизлардан
Тинглаб ўтирмайман саёз достонлар.

Бугун Ишқ ҳақида ўз айтарим бор:
Ишқ – Илоҳ Нарзидир, абадиятдир.
Тақдирлар тақдирга туташмоғи-чун
Берилган зўр имкон, сабабиятдир!

…Илоҳий дардларнинг муаллифидай
Ўйларга ўралиб ўтирган жуссам,
Дил қонига маҳзун ботириб бармоқ,
Муҳаббат ҳақида бошлади қисса…

7.

Кўзимдаги жолалар –
Кўксимдаги сиёҳим.
Ишқ – маним ичимдаги
Дориворим – гиёҳим.

Ишқ исидан маст бўлдим,
Ишқсиз ўтган куним йўқ.
Ишқсизларга қасд бўлдим,
Ишқсиз манга тиним йўқ.

Ишқсиз қолсам – касалман,
Қувончларим татимас.
Ишқ-ла дарди асал – ман,
Ишқ – илмдур, сотилмас,
Мандаги ишқ топилмас!!!

8.

Истаганим билан бу ишқ сўнмасдир,
У оддий ҳавасмас, чўнгдир, жўнмасдир.
Севгим сенсизликка сира кўнмасдир,
Ҳатто ҳазиллашиб ҳамки тарк этма,
Кетмагин, умрбод ёнимдан кетма!

Суйгуларинг суюб таққан тожимдир,
Азобларинг ишққа тўлар божимдир,
Йўлингда йўрмалиб юрган сочимдир,
Бошдин пойинггача артдим, гард ютма,
Шабнамдай шаффоф ҳар онимдан кетма!

Гирдингда парвона бўлай, гард ютма,
Зардингни ютайин, сира зард ютма.
Сиқилсанг, силтаб сол, ичга дард ютма,
Енгил-елпилар-ла ўзни овутма,
Оғир тош, чўнг бардош “хоним”дан кетма!

Меҳринг – меникидир, қаҳринг – меники,
Болларинг – меники, заҳринг – меники.
Маҳрамингман, маҳринг, макринг – меники,
Ростингу ёлғонинг билан силкитма,
Жонимга жон бўлдинг, жонимдан кетма!

Тоғ бўлсам-да, гоҳи тошга тилиндим,
Биламан, билгингда жуда билиндим…
Бисотимда борин барин илиндим,
Ўзга қўл узатса ҳатто бол, ютма,
Илкимда улашган нонимдан кетма!

Ман шуҳрат қавмидан хилватдадирман,
Офиятсиз, ажиб роҳатдадирман.
Балки хилват ичра шуҳратдадирман,
Шовқинпарастларга эргашма, йитма,
Шуҳратим, шоним – сен, шонимдан кетма!

Дилим бир дарёдир, сўлим оқмоқда,
Исмингни шивирлаб йўлим оқмоқда.
Танимда қонмас, ишқ – илм оқмоқда,
Уволига қолма, қўй, зое этма,
Қол, томиримдаги қонимдан кетма!
Кетмагин, умрбод ёнимдан кетма!


СЕНГА ЮКИНАМАН, ОЗОДЛИК!

Мен озод суюндим, озод куюндим,
Озодлик ҳиссига яйраб тўйиндим.
Озодлик – шунчаки ҳавойи сўзмас,
Озодлик – чўнг, буюк Руҳдир, суюмлик…
Сенга юкинаман, Озодлик!

Ҳаётин безаюр кимдир гул билан,
Ким ҳашам беради бойлик, пул билан.
Турфа кўргазмага тўла дунёда
Жондай асраганим – тоза дил билан
Сенга юкинаман, Озодлик!

Яшарман Ватанни иймондай суюб,
Сохта оҳ-воҳларни ёнимдан қувиб.
Озод йиғлаюрман Ҳаққа ёлвориб,
Ашкимдан тупроқлар кетса-да ивиб,
Сенга юкинаман, Озодлик!

Сўзи тутқунларни сўзим суймагай,
Эрксиз шаҳлоларга кўзим куймагай.
Изимдан ивирсиб кир изласа ким,
Ёнгай ўз ўтида, изим куймагай,
Сенга юкинаман, Озодлик!

Учсам, ҳув қушларнинг сори бўларман,
Соз сознинг янгроқ бир тори бўларман.
Поклик, ҳалолликнинг туғини тутган
Шу элнинг ғурури, ори бўларман,
Сенга юкинаман, Озодлик!

Мезонсан Миллатлар тенгликларига,
Алишмам ёқаю енгликларига.
Жон томирим тутиб ўтқаздим сени
Фарзандимнинг Кўнгил кенгликларига!
Сенга юкинаман, Озодлик!

Сен мангу яшайсан бизнинг элларда,
Эрксевар, эркпарвар, тоза дилларда.
Ўлсам, тушларингга кириб сийларман,
Абадият аро ёруғ йўлларда,
Сенга юкинаман, Озодлик!

Кўзларимнинг нури сўнаётиб ҳам,
Ажалнинг ҳукмига кўнаётиб ҳам,
Ҳаётим денгизин шавқли тўлқини
Сўнги бор солланиб… тинаётиб ҳам,
Сенга юкинаман, Озодлик!
Сенга юкинаман, жон ВАТАН!

* * *

Суйганимиз самолардадир,
Суврат берар ҳамалларидан.
Авф айласин, айри йўл тутдик,
Авомларин амалларидан.
Яқийнига бордик яқийнроқ,
Ишқ истадик тамалларидан.

Тунларида тоатдан тониб,
Оҳимизни осдик ойлара.
Саҳарларда соғинчдан ёниб,
Сиримизни солдик сойлара.
Сувлар оқиб кетди солланиб,
Сирни олиб сирли жойлара.

Кундузларин ғанимат билдик,
Эзгу иш эш бўлди, эпладик.
Ёвузларни тузлаб, бопладик :
“Эми – дими” шу бўлсин дедик –
Саратонда сарғайтиб юзин,
Қаҳратонда қорлар чапладик…

Мардларига мард келдик бизам,
Нокаслара нописанд боқдик.
Гуноҳимиз кўп эмас, озам,
Билмадик: ёқмадик ё ёқдик…
Ё-ҳу! Ёнди ёдидан созам,
Оҳангларда овора оқдик…

Суйганимиз самолардадир,
Суврат берар ҳамалларидан.
Авф айласин, айри йўл тутдик
Авомларин амалларидан.
Яқийнга яқин бўлай деб,
Ишқ истадик тамалларидан!…

* * *

Кўп нарсани англолмай қолдим,
Кўп нарсани англаб, чарчадим.
Бурда-бурда бўлган руҳимни
Бутлаш керак парча-парчадин…

Нина санчиб кир ахтардилар,
Заифлашиб қолди тирноғим.
Қани менинг олов юрагим,
Журъатларим қани бурноғи?..

Мен шунчаки яшолмайман, йўқ.
Мен шунчаки ўлгим келмайди.
Номардларнинг қўллари баланд
Келишига кўнгим келмайди.

Дунё яралгандан то ҳануз,
Ғолиб чиққан эзгулик йўли.
Ким ғирромдан ёқса машъала,
Самоларга соврилгай кули!

Ё Худойим, қувват бер ўзинг,
Ҳақиқатни суйгувчидирман.
Ватан отлиғ бир улуғ ўтнинг
Ўртасида куйгувчидирман!

О, биламан, ёқмайди феълим,
Эл дарди эш бўлмаганларга.
Ҳасадлардан ичи қорайиб,
Толеи ҳеч кулмаганларга.

Бадбинларга баттар ўчлашдим,
Ўр ҳисларга ўралашдимми?
Дунё, рангинг тортдими хира,
Ё кўзларим хиралашдими?..

Кўп нарсани англолмай қолдим,
Кўп нарсани англаб чарчадим…
Ватан, сенинг ёдинг билан мен
Бутунландим парча-парчадин…

* * *

Йиғлаб ўтирмайман отилган тошга,
Ғўр ўлжа эмасман бугун ҳасадга.
Кўзим кўп дуч келди, кўникдим анча,
Қанча-қанча ҳасад тўла жасадга.

Содда қизчамасман, бугун мен бошқа,
Кўпам берилмайман эҳтиросларга.
Ахир, кириб қўйдим 35 ёшга,
Фаҳм-ла қарайман ёлғон-ростларга.

Бу гулгун ҳаётда севиниб юрсам,
Янирлар, ёнурлар ичи қоралар.
Қайсидир йўлакда қоқиниб, куйсам,
Куйманиб куюрлар кўнгли яралар.

Билдим: юрагимнинг чок-чокларини
Чандон авайлашга дўстлар келади.
Идраган бу дилнинг идрокларини
Ивирсиб юрганлар қайдан билади?

Асаббузарлардан асабим толган,
Уларга боқмайман ортиқ, задаман.
Чертила-чертила шуурий торлар,
Чиннидай тозардим, соф бир садоман!

Дунёни тортади фикрий жарангим,
Қўпол шавқинлардан ҳеч “уф”ламайман.
Ғаразлар ғўддаяр – ўсал, гарангдек,
Тишдан қон сизсаям бир туфламайман!

Яшашни биламан қасдларга қасдли,
Ўлжасин ололмай ўлсин ҳасадлар.
Юксалиб боряпман… ивирсир пастда
Баъзи нафси кирга ботган жасадлар…

Йиғлаб ўтирмайман отилган тошга,
Мен бугун бошқаман, мутлақо бошқа!