Мавло Қози Муҳсин (XIV аср)

* * *

Севдугум бан одамийлар жонидур,
Қаму хўблар хўбининг султонидур.

Кечти Лайли, кечти Ширин хўблиғи,
Ушбу кун меним шаҳум давронидур.

Бандасидур бўйининг сарву чинор,
Ою гунаш юзининг ҳайронидур.

Янгоқи сайрулара олма сотар,
Дудоғи дардийларнинг дармонидур.

Не янгоқким мот этар тоза гули,
Не дудоқким Мисрий шаккар конидур.

Энгаки зиндонина тушган асир,
Улку букун Юсуфи Канъонийдур.

Қоша, кўза алданурса доийлар,
Муҳсинунг тафарружи раҳмонидур.