Shukur Xolmirzayev 1940 yil 24 martda Surxondaryo viloyati Boysun tumanida tug‘ilgan. O‘zbekiston xalq yozuvchisi (1991). Toshkent universitetining jurnalistika fakultetini tugatgan (1963). Dastlabki hikoya va ocherklari 1958 yildan nashr etila boshlagan. «Oq otli» (1962), «To‘lqinlar» (1963), «O‘n sakkizga kirmagan kim bor?» (1965) qissalari, shuningdek, yozuvchining shu davrda yozgan hikoyalari «Olis yulduzlar ostida» (1971), «Hayot abadiy» (1974), «Og‘ir tosh ko‘chsa…» (1980), «Yo‘llar, yo‘ldoshlar» (1984), «Bodom qishda gulladi» (1986), «Tog‘larga qor tushdi» (1987) tsingari to‘plamlaridan o‘rin olgan. «So‘nggi bekat» (1976), «Qil ko‘prik» (1984), «Yo‘lovchi» (1987), «Olabo‘ji» (1992), «Dinozavr» (1-kitob, 1996) kabi romanlar muallifi. «Qora kamar» (1987), «Ziyofat» (1990 yili sahnalashtirilgan) dramalari ham bor.Yozuvchi 2005 yil 29 centyabrda Toshkent shahrida vafot etgan.Hamza nomidagi Respublika Davlat mukofoti (1989) hamda «Mehnat shuhrati» (1999) ordeni bilan taqdirlangan.
Kishida shunday holat paydo bo‘ladi: atrofingdagi narsalar seni qanoatlantirmay qo‘yadi, baridan zerikkanday his qilasan o‘zingni; ishingdan ham, uyingdan ham, shahringdan ham, hattoki, seni uyingga eltadigan asfalt yo‘lingu sen qatnaydigan transport vositalaridan ham ko‘ngling sovib ketadi. Bunga arzimas bir narsa ham davomi…
— Ariq labida qo‘lini yuvayotgan Iqlima shart o‘girilib, yerga mushtladi:— Yo‘q, nimaga shu manjalaqini olib borasiz?Men aytdim-ku, xudo xayringizni bersin, boshqa o‘yinchi bilan boring deb. Lekin nimaga o‘chakishganday yana shu bilan borasiz? A?..— U… — so‘ridan oyog‘ini osiltirib o‘tirgan Hafiz davomi…
Raykom sekretari Alpomish aka ukasi Berdiyorni imlab, chinor ostiga o‘tirdi. Olisdan yugurib kelgan choyxonachi yigitga:— Bitta choy… Keyin bizga xalaqit bermang! — dedi.— Xo‘p bo‘ladi, raykum bobo! — choyxonachi qaytib ketdi. Kabobpazning oldiga borib, shivirlay boshladi. Maktab tomondan bo‘lim boshlig‘i davomi…
O‘shanda sakkiz yoshlarda edim. Ikkinchi sinfda o‘qiyotgan bo‘lsam ham zehnim o‘tkir ekanmi, savodim chiqib qolgan, ya’ni otam aytib tursa, men fakturasini yozib borardim. Otam rayon matlubot jamiyatida magazinchimi, bir nima bo‘lib ishlar edi. U kishi shunday katta ishda tursalar ham, davomi…
(Do‘stimning o‘g‘liga aytganlari) O‘shanda yetti yoshlarda edim. Tog‘da yashardik. Otam cho‘pon, onam sut sog‘uvchi. Bitta singlim ham bor. O‘tovimiz Zovboshidan besh-olti chaqirim naridagi kungay betda edi. Biz bu yerga yozning boshlarida chiqib kelardik: ko‘chlarimiz aravaga ortilgan, onam, singlim va men davomi…
Odamlarni faqat tirikchilik uchun harakat qiladi, deb o‘ylaydigan kishilar ularning tirikchilik g‘amidan yuksakroq tashvishlari ham borligini tushunmaydilar. Yo buning aksi: o‘sha yuksakroq tashvishdagi odamlar faqat tirikchilik g‘amida yurganlarga qandaydir past nazar bilan qaraydilar.Sovxoz direktorining kabinetiga maktab tabiiyot o‘qituvchisi Ehson E’tiborov davomi…
Jo‘ra uyg‘onib ketib, boshidan oq choyshabni yulqib oldi. Ovoz kelgan tomonga qaradi. Onasi Ruxsat opa o‘choq boshiga engashganicha o‘g‘li tomonga achinib qarab turar, qo‘lida samovarning malla karnayi bor edi.— Uxla, uxla, — deb pichirladi u.Jo‘ra chalqancha bo‘lib, ustiga egilib turgan davomi…
Ziyorat bilan Tesha ovga chiqqanlarida saflariga yana bir hamroh qo‘shilardi. Bu — Olapar degan it edi. Ziyoratlarning iti. Ko‘p yuvosh, odamga tez elikuvchi, kelgan mehmonga bir irillab, keyin uni ko‘chagacha kuzatib qo‘yguvchi edi. Uni hamma tanish-bilishlar maqtar, o‘zlarining ham shunday davomi…
Ukam Xayrullaga— Habilla aka, armiyaga ketasizmi? — deb so‘radi kir-chir panjalarini tuproqqa tirab o‘tirgan kichkina In’om.Soyaboni uzun shapkasini orqaga surib, ustarada qirilgan boshini kafti bilan silab o‘tirgan Habibulla yer ostidan unga qarab:— Burningni art, loy bo‘lib ketibdi, — dedi.Habibulla jilmaydi. davomi…
Islom tug‘ilgan uy eski, vassalari qorayib ketgan, bitta keng derazasi ellik qadam naridagi qishloqning daraxtlarga burkangan tomoniga ochilar edi. Uyning ustida Boysuntog‘ning musaffo osmoni osilib turar, uning orqa tomonida to‘lqinsimon sarg‘ish adirlar tog‘ tarafga emgaklab ketgan, adirlar ortida esa chag‘ir davomi…