Шодмон Отабек. Аравакаш (ҳикоя)

Тошкентга борадиган бўлиб киракаш машиналарга яқинлашдим. Қўлида калит ўйнаб, мижоз пойлаб турган ҳайдовчилар бир зумда атрофимни қуршаб олишди. Лом–мим демасимдан бири қўйиб–бири савол беради: – Ўзингизмисиз? – Тошкентнинг қаерига борасиз? – Қанча бермоқчисиз? Мен ҳам анойи эмасман. Тажрибам етарли, йўл давоми…

Шодмон Отабек. Хонадон (ҳикоя)

Тарвақайлаб ўсган кўҳна тут остидаги сўрида ёнбошлаб ётган Мардон чол иссиқдан лохасланди, сочиқ билан юзини эринибгина елпиди. Оёғидаги эски дард яна безовта қиляпти чолни. Ичкарида куймаланиб юрган Роҳила кампир айвонга чиқиб, чолига яқинлашиб сўради:— Чойни янгилаб берайми?Чол кампирига кўз қири давоми…

Шодмон Отабек. Сен учун яшайман (икки пардали пьеса)

ИштирокчиларРАУФ – ота, 30-35 ёшларда.Раҳима – она, 30 ёшларда.Умида – қизи, 7-8 ёшларда.Рустам – меҳмон, оиланинг дўсти, 30-35 ёшларда. БИРИНЧИ ПАРДА (Оддийгина жиҳозланган, мўъжаз хона. Раҳима уй ишлари билан банд. Умида қўғирчоғини ҳафсала билан йўргакламоқда. Эшик қўнғироғи кетма-кет жиринглайди. Умида давоми…

Шодмон Отабек. Аросат (ҳикоя)

Кечки таомдан кейин Маъсума қайнонасининг гапириш учун оғиз жуфтлаганини сезиб, сергакланди. Ўғли Фаррух телевизордан кўз узмас эди.– Болам, шу данғир-дунғурингни бирпас ўчириб тургин, маслаҳатлашиладиган гап бор, – деди кампир неварасига қараб.Фаррух истар-истамас туриб телевизорни ўчирди. Сўнг «Нима дейсиз?» дегандек кампирга давоми…

Шодмон Отабек. Таниш нотаниш (ҳикоя)

У машинасини гараждан олиб чиқаётганда моторнинг эски «дарди» қўзиб, ҳадеганда ўт олавермай бироз қийнаганини ҳисобга олмаганда, ўша куни анча омади келди. Йўл четида кетма-кет, худди олдиндан келишилгандек қўл кўтариб турган йўловчиларнинг ҳожатини чиқариб, кичкина оиласининг бир кунлик ха­ражатига етадиган пулни давоми…

Шодмон Отабек. Орият (ҳикоя)

Зоҳир мажлисхонага кираётиб соатига қараб қўй­ди. Ҳали учрашувига анча вақт бор. Мажлис нари борса икки-уч соат давом этиши мумкин. Бемалол улгуради. Аммо олдиндан аниқ бир нарса дейиш қи­йин. Мабодо мажлис чўзилиб кетса Зулхумор кутиб турармикин? Кўзни шамғалат қилиб залдан чиқиб давоми…

Шодмон Отабек. Тақдир сўқмоқлари (ҳикоя)

Янглишмасам, ўшанда ўн уч-ўн тўрт ёшли ўспирин эдим. Оиламиз унча катта эмас, ота-онам хўжаликда ишлар, Мансур акам шаҳарда — институтда, синглим Юлдуз мендан икки синф қуйида ўқир эди. Отам ҳар гал шаҳарга мева-чева сотгани борганда ўзига ҳамроҳ қилиб олар, мен давоми…

Шодмон Отабек. Тавба (ҳикоя)

— Келдингизми? — аёлнинг ҳар куни бир хил такрорлайдиган бу сўровида кўп йиллар бирга яшаган эр-хотинлар ўртасидагина бўладиган бир яқинлик, меҳр-садоқат оҳанги зуҳур эди.— Келдим, ўзинг тузукмисан?— Ҳмм…Аёл сассиз юриб айвонга чиқди. Газга чой қўйди. Хонтахтага дастурхон ёзди. Елим халтага давоми…

Шодмон Отабек. Рақибинг бошлиқ бўлса (ҳажвия)

Иш қидира-қидира янги ташкил этилган газета таҳририятига келиб қолдим. Котиба бош муҳаррирнинг банд эканлигини айтгач, қабулхонада ўтириб кута бошладим.Кутганда вақт ўтиши қийин, аммо кутмай иложим қанча. Орадан ярим соатлар чамаси вақт ўтса ҳамки бошлиқ бўшай қолмасди. Ахийри сабрим чидамай котибадан давоми…

Шодмон Отабек. Кўричак қаерда бўлади? (ҳажвия)

Туман шифохонасига оғир касал келтирилди. Ўн уч — ўн тўрт ёшлар чамасидаги ўсмир қорнини чангаллаб, тинимсиз инграрди. Уни дарҳол жарроҳлик бўлимига ётқизишди. Шу куни институтни яқинда битириб келган ёш жарроҳ Қосимжон навбатчи эди. У касалнинг қорнини обдон текшириб кўрди. «Қаеринг давоми…


Мақолалар мундарижаси