Said Anvar 1962-yil 6-sentabrda Farg‘ona viloyati Bag‘dod tumani Olchin qishlog‘ida tug‘ilgan.1983-yili Qo‘qon davlat pedagogika institutini tamomlagan.“Tabassum” radiojurnalisda muharrir, Televizion miniaturalar teatrida katta muharrir bo‘lib ishlagan. Ayni paytda “Mushtum” jurnalida bo‘lim muharriri.Said Anvar «Oraliqdagi odamlar», «Otamning oti nimaydi?», «Muhiddin Darvesh», «Abdulla qiziq nima deydi?» kitoblari bilan kulgi muxlislariga yaxshi tanish.Yozuvchining «Osmondan tushgan odamlar» komediyasi «Yilning eng yaxshi dramatik asari» nominatsiyasi bo‘yicha O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasining, «Uch kun xo‘roz bo‘lganim» kitobi esa, Respublika Matbuot qo‘mitasining mukofotlari sazovor bo‘lgan.
Dadam rahmatli: “Junadulla, ota kasbini tanlagan odam xor bo‘lmaydi, qassoblikda hikmat ko‘p…” desa, “Go‘ng hidlab, ichak sudrab, suyak izlab yuramanmi?” deb burun jiyiribman-a! Barmog‘imni osmonga niqtab: – Men aktyor bo‘laman, aktyor! – deb hayqiribman kamiga. Xom sut emgan bandamiz-da. Raqamlarga davomi…
IShTIROK ETUVChILAR 1. ERKABOY – 60 yoshlarda, qishloqidan kelgan, ammo shaharning pastu balandini bilgan inson. 2. YO‘LDOSh – 30 yoshlarda. Erkaning shogirdi, sodda yigit. 3. MILTIQBOY – 50 yoshlarda. Sobiq mahalla noziri. Anchayin quv. 4. ARSLON – 75 yoshda. Yangi davomi…
Donolar, aql-farosating bo‘lmasa, eshak bozoriga dallol ham bo‘lolmaysan, deb bejiz aytishmagan ekan. — Sabzi bizning Qo‘qonda bir yarim ming, Toshkentda besh yuz so‘m ekan! Surxondaryodan keladi-da!Cho‘ntak quruq, «Na qildim men, jamolingdan judo qilding…» deb yurgandim, bu gapni eshitgach, joyimda o‘tirolmay davomi…
Abduhamid aka dorixona ochdi. Qishloqqa kerak-da. Turgan-bitgani — savob… Qolaversa, xotindan bir-ikki so‘mni yashirib qo‘ysa ham bo‘ladi…Lekin ko‘p o‘tmay, aka dorixonasini butkul berkitdi. Hatto darchasini g‘isht bilan urib, suvab ham tashladi. Sababini so‘rasam, sirka hidlaganday ijirg‘anib gapirib berdi: — Dorixona davomi…
Muxtorjon degan ota boshqa, ena bo‘lak inim maktabga direktorlikka tayinlanadigan, viloyatga borib suhbatdan o‘tadigan bo‘ldi. “Birga borib kelsak”, deb qoldi. Direktor o‘zimizdan chiqadigan, shu maktabda ishlayman, yana mehnatdan olti soatlik fakultativ dars bo‘sh turibdi, degan gaplar ham bor, mashinamga o‘t davomi…
Ergash aka (o‘sha o‘zingiz bilgan mashhur Ergash Karimov) bilan “Miniatyuralar teatri”da birga ishlaymiz. Qay bir yili 1 aprel kuni ertalab, ustozni kulgi bayrami bilan tabriklab qo‘yay deb, uylariga qo‘ng‘iroq qildim.— Labbay!.. – ustozning mayingina ovozi eshitildi.— Assalomu alaykum, Ergash aka.— davomi…
Keyingi paytlarda, “Hamma yoqni fonogramma bosib ketdi!”, degan hayqiriqlar ko‘payib ketdimi, birodarlar? Fonogrammaning nimasi yomon? Hofiz ham tirik jon — tobi bo‘lmasligi, ovozi chiqmay qolishi mumkin. Fonogramma bo‘lsa-chi? Xonanda soqov bo‘lib qolgan bo‘lsayam ovozi jaranglab turaveradi.Qarangki, fonogrammani hayotda ham qo‘llasa davomi…
Bu voqea maktab bog‘i bilan oshxonani tutashtiruvchi chorrahada ro‘y berdi. Direktor o‘rinbosari Olimjon oldinda, biz esa orqada oshxona tomondan kelardik. Bog‘ tomondan qorovulimiz Soli buva aravasiga o‘t yuklab chiqib qoldi. — Ha, boboy, — kovlayotgan cho‘pini tishidan olib, og‘zidagi go‘sht davomi…
Bizda atrofga razm solish degan narsa yo‘q. Bordiyu razm solganimizda qanday topqir, donishmand odamlar bilan zamondosh ekanligimizni bilardik, faxrlanardik. Mana, shularning bittasi Rahmonnazar. Uni biz haydovchi deb yuravergan ekanmiz. Kallasiga shunday bebaho fikrlarni jamlagan ekanki, ularni eshitib turib butun qishloq davomi…
Q. E.ga.Qurbon akani yaxshi bilmayman. Ko‘pchilik do‘stlarim ham deyarli shu fikrda. Bilganim, ko‘rishganda «Darsingni qildingmi?» deb so‘raydi. Bu uning «bola-chaqang tinchmi, ishlaring yaxshimi, kechagi ishlaring bitdimi», degani. Xayrlashayotib ham, bo‘pti yaxshi bor, sog‘u salomat bo‘l, demaydi. «Darsingni qil!» deydi. Yana davomi…