O‘rozboy Abdurahmonov 1949 yil 27 avgust kuni Qoraqalpog‘iston Respublikasi Kegeyli tumanida tug‘ilgan.1973 yili Toshkent davlat universitetining jurnalistika fakultetini tamomlagan.Turli yillarda “Jetkinchik” bolalar gazetasida, “Amudaryo” jurnalida, Qoraqalpog‘iston yozuvchilar uyushmasida, “Qoraqalpoqfilm” uyushmasida, “O‘zbektelefilm”ning Qoraqalpogiston bo‘limida ishlagan. Ayni paytda Qoraqalpog‘iston yozuvchilar uyushmasi rahbari o‘rinbosari lavozimida mehnat qilmoqda.O‘rozboy Abdurahmonov Qoraqalpog‘iston Yoshlar mukofoti laureati (1979), ekologiya sohasida YuNESKO medali sohibi (1987), Qoraqalpog‘istonda xizmat ko‘rsatgan san’at arbobi (1999), O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan madaniyat xodimi (2001), Qoraqalpog‘iston xalq yozuvchi (2004) univonlari egasidir.Uning “Bir muhabbat tarixi” (1977), “Qo‘shnilar” (1981), “Changalzor payg‘arbari halokati” (1987), “Orolim, dardim mening” (1985) kitoblari chop etilgan.“Bo‘sag‘a” romani “O‘zbekiston” nashriyotida chiqish arafasida.Uning “O‘jar” komediyasi 1981-yildan shu kungacha Berdaq nomidagi Qoraqalpoq davlat teatrida sahnadan tushmay kelmoqda.
yoxud xarsang ustidagi xayollar Kamtar bu sukutda ko‘pdir haqiqat – Unda zil hayotning surati zohir: Boysunda tog‘ bo‘lmoq qanday mashaqqat, Boysunda dasht bo‘lmoq naqadar og‘ir! Usmon AZIM Kampirimga yigitlik chog‘larimda “Seni tog‘larga olib chiqib, bulutlarning orasidan oyni olib beraman” degan davomi…
Stadion tribunalari shovqin-surondan larzaga kelmoqda… “Qani, “Amudaryo!” Olg‘a endi! Ie-iye, qiyshiqoyoq, xodatayoq!” deb baqirdim men ham eldan qolishmay. Komandamiz hujumchisi Bekpo‘latov oyog‘i ostidagi to‘pni oldirib qo‘ygan edi. “E, maymoq! O‘ynasang, durustroq o‘yna, bo‘lmasa yig‘ishtir!” quvvatladi oldimdagi qatordan birov. Chindanam stadionga davomi…
Matrizaning manglayiga bitgan yolg‘izgina qizi bor. O‘ziyam katta o‘qishda. Omonlik bo‘lsa, yaqinda tugatib qaytadi. Qizi fermer xo‘jaligida ishlagan paytlardayoq talay-talay yigitlarning boshi Matrizaning paxsa devordek qattiq, o‘jar fe’liga urilib “yoril”gan va qayta ro‘para kelmaslikka saboq olib ketgan.Matrizaning bir armoni – davomi…
Bir xonada uchovlonmiz. To‘rdagi katta stol atrofida o‘tirgan odam – salgina qimirlasa betlari shalvirab tushadiganday semiz Ko‘lboy og‘a bosh hisobchimiz. U enkaya olmaydi, shuning uchun ham stolning ustini xuddi maktabdagi o‘rindiqday qiyalatib ishlatib olgan. O‘zidan boshqa odam o‘tirishi mahol. Ko‘lboy davomi…
Onam meni tug‘ayotib, taqvimga qaramagan ekan-da, bo‘lmasa kelib-kelib, 13 dekabr kuni tug‘ilamanmi! Attang-a, attang!Har yili ahvol shu deng. Odamlar quvonib-charaqlab, tantanalar bilan tug‘ilgan kunini nishonlaydi, men esa bu borada nuqul kulgiga qolib yuraman. Nega shunaqa ekan-a?— Hoy qo‘chchim1ov! Seni idoramizdagi davomi…