Nurali Qobul. Kechagi kun (hikoya)

Yillarga cho‘zilgan tanaffucdan so‘ng biz bog‘ hovlidagi durkun o‘rik daraxti soyasida suhbatlashib o‘tirar edik. Har ikkimizning so‘z ohangimiz va yuz qiyofamizdan bu ko‘rishuvdan mamnunlik hissi aks etib turardi. — Biz ham ikki yumalab tijoratchi bo‘lib qoldik, aka, — dedi Tolibjon davomi…

Nurali Qobul. Kechikkan turnalar (hikoya)

Ko‘rgan edim o‘rvangni,Tagi teshik to‘rvangni.Xalq so‘ziI Safardalik paytimda sinfdoshim usta Mamarasul dunyodan o‘tibdi.Qishloqqa otlandim.Kuz erta kirgani bois yoz oxirlamay yog‘ingarchilik boshlangan edi.Saraton jaziramasidan sarg‘aygan adirlar, suruv-suruv qo‘ylar tuyog‘idan taqiri chiqib ketgan tog‘ etaklari, angor va yaylovlarga yana jon kirdi. Bo‘zqirlarda davomi…


Maqolalar mundarijasi