Мирзо Аҳад 1974 йилда Бухоро вилояти Ғиждувон туманида туғилган. Каттақўрғон тижорат техникумини тугатган. Ижодини ўтган асрнинг 90-йилларида бошлаган. 2007 йилдан бери Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси.“Ҳомийнинг зўри” (2001), “Жаҳолат қурбони” (2003), “Орамиздаги одамлар” (2003), “Арвоҳ сим қоқди” (2004), “Шифобахш кулги” (2005), “Қитиғи ўлмаган “бева”. (2006), “Тили ширин болалар” (2007), “Илк бўса” (2007), “Энг содда одам” (2008), “Буруннинг тортиш кучи” (2008), “Думли беш” (2009), “Маккора” (2009) номли китоблари чоп этилган.Ҳозирги кунда Ўзбекистон Республикаси Ички ишлар вазирлиги “Бирлашган таҳририяти”нинг ўз мухбири. Ҳажвий ҳикоялари республика матбуотида мунтазам ёритиб келинмоқда.
Кўрмаган, билмаган киши ҳақида ёзиш ижодкорнинг фантазиясига боғлиқ. Табиий чиқса, марра уники. Бўлмаса…Хизмат сафаридан қайтаётган ёзувчи Аминжон Жумақул ана шу ҳолга тушди. У кечқурун оёқ узатиб, бемалол ухлаб кетаман, деб поездга чиққан эди. Купега кирса, икки оқсоқол уни хушнуд кутиб давоми…
Мен бундай дориломон замонда яшаётганимдан хурсандман. Уйланаман, деб бош оғритмайман. Керак бўлса қизларнинг ўзлари уйимга совчи юборишади. Ўзимни ҳам отам қўл-оёқли қилиб тарбиялаганлар. Супур-сидирдан бошлаб, то бола алласигача барисини эплайман. Очиғини айтсам, ҳаёлликкинаман. ҳали бирор қизга қўлимни ушлатганим йўқ. Автобусда давоми…
— Ака, бу охиргиси, шуниям Тўра Жўраевичникига ташлаб келинг, — деб қолди муҳандисимиз Норматжон.— Бу охиргисими? — дедим унга ишонқирамай.— Ўғил бола гап, — деди у қатъий.Йўлда кетяпман, ўз-ўзимга алам қилади. Тўра Жўраевичникига шағал, қум, тахта, ғишт, тсемент ташияпман. Ҳар давоми…
Акахонимиз Алимбек Салимийнинг туғилган куни бугун. Биз бу улуғ санани бозор ичида жойлашган ошхонада “кўримсизгина” дастурхон атрофида нишонлаётган эдик. Дастурхонда ноз-неъмат мўл-кўл. Очиқ жойнинг ўзи йўқ. “Мўйсафид”лар бирин-кетин “обрўй”сизлана бошлади. Охирида, кимгадир бир қултум камлик қилди. Яна эллик-эллик қўшиб, бир давоми…
Одамлар қандай қилиб машина олишаркан-а? Мўминжон Қобилович еб-ичишдан, кийишдан иқтисод қилиб, узоқ йиллар енгил автомобил харид қилиш учун пул жамғарди. Бироз юрган бўлса ҳам яхши сақланган “Жигули” сотиб олди. Гаражга пули қолмагач, ноилож машинасига замонавий сигнализация ўрнатди. Кўнгли хотиржам бўлиб давоми…
Иномжон ўрта мактабни зўрға битирганига ўн йилча бўлди чамамда. У шу йиллар давомида ўз ёшидан кўпроқ ишхона эшигига бош суқиб, қош қўйиб чиқди. Лекин бирон жойда уч-тўрт ой сабр қилиб фаолият кўрсатмади. Унинг бахтига мендек холаваччаси бор экан. Каминанинг қўли давоми…
Байрам баҳона бошлиқ ҳаммани ўз хонасига йиғди. У салмоқлаб ўрнидан турди-да, яна чаққонгина ўтирди. Бу ҳол бизларни анча ташвишга солди. “Бирон хато иш қилибмизми?”, дея бир-биримизга қараб қўйдик. Ҳаяжондамиз.– Ўртоқлар, – ниҳоят бошлиқ курсисига яхшилаб ўрнашиб олди. – Бугун байрамимиз. давоми…
Султонпошша холанинг қалби ёш. Шу боисданми, у гоҳо набирасининг овозига тақлид қилиб туради. Телефон жиринглади. Хола шошилмасдан олди. Ва “Алло!” – дея ўн етти яшар қизлар овозига ўхшатма қилди.– Азизам, сени табриклайман, – дея бир йигит телефоннинг нариги томонидан сайрай давоми…
Қайси шофёрга қараманг, фиғонидан тутун чиқади: бир литр бензин фалон пул.Биттаси машинага сув солишни маслаҳат берди. Йўғ-эй, ақл бовар қилмайди, дейсизми? Ишонаверинг, сиздан нима кетди, бир челак сув-да! Бир дона хапдори билан бирга.Октябр ойининг ўрталари эди ўшанда. Маҳалламиздаги чойхона олдида давоми…
Кўрпани энди бошимга тортган эдим, хонам эшиги очилиб, кўзларига қопа ойнак таққан, белидаги камарига тўппонча қистирилган қопа шляпали оқ, қора, қизил рангдаги уч хўроз кириб келди.– Тур жойингдан, – буйруқ берди бирови.Ўрнимдан учиб турдим.– “Пойга – ЭМ” фермер хўжалиги раисисан-а? давоми…