Мирзапўлат Тошпўлатов. Савол (ҳикоя)

Баҳодир атак-чечак юриб, “ая”, “ада” деганда, ўзи ҳам, ота-онаси ҳам қувончдан ўзларига сиғмасди. Беш ёшга тўлди. Пиёла синдирди. Онасининг жаҳлдан лаблари пирпиради. Қоши чимирилди. – Ҳой, аҳмоқ, нега пиёлани синдирдинг? – деб онаси бир тарсаки туширди. Баҳодир роса йиғлаб, охири давоми…

Мирзапўлат Тошпўлатов. Бозор (ҳикоя)

Тўрақул мактабни наридан бери битирди-ю, ўзини бозорга урди, бир амаллаб қассобга шогирд тушди, кўп ўтмай устозиданам ўтиб кетди, мустақил қассоб бўлиб олди. Бозордаги гўшт сотувчилар қаторидаги растадан устозининг жойига эга чиқди. Лаби-лабига тегмай: “Келинг, ака, гўштдан олинг, гўштни зўри, додаси давоми…

Мирзапўлат Тошпўлатов. Тақдир (ҳикоя)

Райҳон опа ёлғиз яшайди, асраб олган боласи ҳам узоқ шаҳарга кетиб қолган. Райҳон опа кунини бозорга қатнаб ўтказади, оз-оздан харид қилади. Чунки… бир ўзи… битта картошка, битта пиёз, ярим пиёла гуруч ёки макарондан овқат қилади. Ундан ташқари яна бир одати давоми…

Мирзапўлат Тошпўлатов. Майдон (ҳикоя)

— Ҳой, одамлар! Азиз полвон ўзини йиқитган полвонга қизини берармиш!— Қизининг ўзи ҳам шундай деб турганмиш. Розимиш.— Жуда қизиқ бўпти-да. Худди эртакларга ўхшайди-я! * * * — Одамлар-о, одамлар, эшитмадим деманглар! Азиз полвонникига тўйга-оов…Ҳамма ҳайрон: Азиз полвон қизига қаллиқ танлаш давоми…


Мақолалар мундарижаси