Каримберди Тўрамурод. Жаласойга мухбир келди (ҳикоя)

1 Жаласойни кичкина қишлоқ деманг, кўзингизга дўппидеккина кўрингани билан кунчиқари Шуллуклидан кунботари Келингўзаргача, кунгай бети Қозонариқдан тунгай бети Шомқочдигача Жаласойнинг ерлари. Жаласойни андак-мундак қишлоқ ҳам деманг, биродар, Жаласойдан ёзувчи чиққан. “Ўзингники ўзагингни ейди”, деганларидек, ҳозирча фақат ўзимизнинг жаласойликларни ёзиб юргани давоми…

Каримберди Тўрамурод. Чўммоқ (ҳикоя)

“Биз унинг думини кесдик”. “Кавсар” сурасидан Ўн йилларча бурун Андижонда бир отахон билан танишиб қолгандим. — Ота–онамнинг, укам ва сингилларимнинг қабрини зиёрат қилгани келганман, — деганди отахон намланган кўзини рўмолча билан артиб. — Қўрғонтепанинг Савай деган жойида қолишган улар. — давоми…

Каримберди Тўрамурод. Палов (ҳикоя)

Ёзганларим элнинг сараларини териб-териб сотганларга лаънатим бўлсин!Ёзганларим элнинг сараларини териб-териб отганларга лаънатим бўлсин!Ёзганларим элнинг кўзидан ўтини олган истибдодга лаънатим бўлсин! 1.Ай, юртга бало келди. Юртга ёмон бало келди.Юртга сотқинлик балоси келди. Юртга хоинлик балоси келди.Юртга чақимчилик балоси келди.Бало дегани гуппа-гуппа давоми…

Каримберди Тўрамурод. Ғаройиб тўй (ҳикоя)

1— Келин йўқ! Эшитаяпсизларми, келин ҳеч қаерда йўқ!— Адолатнинг қизи қочиб кетибди! 2Оналарининг қирқи чиққан кун эди.Тўрт-беш чинни лагани, косалари, ўнтача чойнаги, йигирматача пиёласини бир тугунга тугиб кўтарди.— Энам “Мен ўлсам чинниларим сенга қолади”, деб васият қилган эди, — деди давоми…

Каримберди Тўрамурод. Триптих (ҳикоя)

Ҳайвонларни урманглар! Айниқса, уларнинг юзига урманглар! Ҳайвонлар осмонга қарашса, Аллоҳни кўришади.Қуръондан. 1. Мушук Эшназар болалигидан тошбағир бўлиб ўсди. Балки ўгай онанинг қўлида катта бўлганидандир. Эшназар на отасига бир марта меҳр билан қаради, на укаларига. Онаси  бир марта “Укангга қара, йиғлаяпти”, давоми…

Каримберди Тўрамурод. Сўнгги бек (қисса)

Сўзбоши ўрнида Ожиз қаламим ва ноқис иқтидорим, аммо буюк муҳаббатим билан битилган ушбу камтарона қиссамни руҳлари шод бўлсин деган умидда ҳурмат ва чуқур эҳтиром билан юртимизни озод ва мустаққил кўришни орзу қилган, аммо бу кунларни кўролмаган, «Босмачи» номини олиб, отилиб давоми…

Каримберди Тўрамурод. Пояндоз (ҳикоя)

Ўв, бовурларим-а. Қандай адатларимиз борийди-я! Бир хили тубдан жўғалиб кетти. Бир хили жўнлашиб кетди. Бир хили қийинлашиб кетти. Бизар қиған бир хил ўйиннарди ҳазиргилар ўйнаялмайди. Кўбини билмайди-ям. Айтсанг булар куладиям-да. Ҳай, пояндаз бўлайди. Қизлар бўй жетганнан тикишди бошлайиди. Икки-уч қоват давоми…

Каримберди Тўрамурод. Ойрўзи (ҳикоя)

1. − Отни мунча қичаб ҳайдамасин, қаерга шошади? − деди қишлоғидан чиққандан бери овозини чиқаришга-да, ҳайиқиб келаётган Ойрўзи.− Шом тушмай, қишлоққа етиб олишимиз керак, − деди Хуррам. − Чарчадингми? Отда юрмаганмимсан?− Сўраган нарсасини қарасин! − қиқирлаб кулди Ойрўзи. − Мен давоми…

Каримберди Тўрамурод. Ўлмас Кашшей (ҳикоя)

1.– Ўлмас бобо уйланармиш! Ўғиллари бобойга мос бирорта хотин ахтаришаётганмиш!Райҳон акасининг нима демоқчи бўлаётганини фаҳмлашга уриниб, унга бир муддат тикилиб қолди.– Қари такага хотинни ким қўйибди? Бир оёғи гўрда бўлса. Худо деб, Обло деб ўтирсин энди!– Ҳа, яша! Аниқ бир давоми…

Каримберди Тўрамурод. Мактуб (ҳикоя)

Урушдан қайтмаган ўғилларини сўнгги нафасигача кутиб ўтган барча момоларга бағишлайман 1.Мамлакатда уруш бошланди!Ҳўлу-қуруқ баравар ёнди!Айниқса, Гирмон дегани Масковга етиб қолганда ёппасига “Ола-ол” бошланди. Улжон момо туну-кун Худога ёлвориб, дуо қиладиган бўлиб қолди:− Худоё, Зокиржонимни олма!− Худоё, биттагина ўғлимни олсанг, мен давоми…


Мақолалар мундарижаси