Эркин Усмон. Ғор (ҳикоя)

Ҳаммаси собиқ курсдоши Дўнанбой бола-чақаси билан худди осмондан тушгандек лоп этиб пайдо бўлган кундан бошланди. Бир вақтлар у мактаб ўқувчиларининг баҳорги таътилида болаларига: «Тошкентга олиб бораман!» деб қўйган экан. Икки-уч йил ишдан ортмай, ваъдани ана шунақа катта қилиб юрган экан, давоми…

Эркин Усмон. Ваъда (ҳикоя)

Қишлоқ фуқаролар йиғинининг навбатдаги мажлиси ярим кечагача чўзилди. Айтилмаган гап қолмади, эски зовурни тозалаш борми, маҳалланинг йўлини асфалтлаш керакми, барчасини айтилди. Гапираман деган кўп, лекин бирор ишни бўйнига олиб “Келинглар, шуни биргалашиб бажарайлик, одамларга енгил бўлсин”, дейдиган киши йўқ. Маслаҳат давоми…

Эркин Усмон. Тошбосгансой воқеаси (ҳикоя)

Оғайним Алижонни кўрсам, ҳам куламан, ҳам куяман.Бундоқ қарасангиз, бинойидек. Етти мучаси соғ, ақли-ҳуши жойида. Агар ўлгудек содда, болалардек ишонувчан ва хаёлпараст эканлигини нуқсон демасангиз, ҳеч қанақа камчилиги йўқ, кўнгли тоза йигит.У ҳали ёш болалигидан отаси онаси билан ажрашиб кетган, билишимча, давоми…

Эркин Усмон. Уйимизга меҳмон келди… (ҳажвия)

Якшанба куни саҳарлаб эшигимиз кўнғироғи жиринглади. Очдим. Қарасам, қишлокдаги қариндошимиз Сот¬волди тоға хотини, ўғли, келини, неваралари билан остонада илжайиб турибди.“Меҳмон отангдек улуғ”, деб қўйибдилар. Эр-хотин уларни ичкарига таклиф қилдик. Икки хонали уйимиз тўлди-қолди.Кўриб хижолат бўлиб кетдим. Тоғанинг қўлида бир халта давоми…

Эркин Усмон. “Битта одам ортиқча” (ҳажвия)

Эрталаб. Бекат. Автобус тиқилинч. Йўловчилар унинг устига чиққудек бўлиб осилмоқда. Қий-чув, шовқин-сурон…— Сал сурилинг, ака! Э, яшанг, яна бир сантиметр!..— Ўв, секинроқ! Кўз қаёқда, оёқни эздинг-ку, номард?!— Қани, қани, яна жиндек сурилинглар-чи, азаматлар! Битта яхши одам қолиб кетмасин! — Э, давоми…

Эркин Усмон. Иложини топди (ҳажвия)

Туман шифохонаси. Тўрга тушган балиқдек типирчилаётган беморни бақиртириб олиб киришди-да, баланд кароватга ётқизишди.— Латта! — деди дўхтир совуққонлик билан. Латта узатишди. Беморнинг овози ўчди.— Арқон! — деди дўхтир.Арқон беришди. Беморнинг типирчилаётган қўл-оёқлари қимирламай қолди.— Тирговуч! — буюрди яна дўхтир.Латтани олиб давоми…

Эркин Усмон. Эртакка айланган кеча (ҳикоя)

Дилмурод йўл бўйи ўзини яниб келди. “Эсини еган одам Янги йил кирадиган куни йўлга чиқаркан”, деган фикрга келди у. Онаси билан акасининг “Байрам ўтсин, эртага кетарсан” деган гапларига қулоқ солмаганига афсус қилди. Совуқ кунда, бекатда соатлаб автобус кутгани етмагандек, тунги давоми…

Эркин Усмон. Киприкдаги ёш (ҳикоя)

ФИРДАВС: Мени бу ерга қачон, қай аҳволда олиб келишганини билмайман.Кўзимни очсам, оти ҳам, ўзи ҳам совуқ «реанимация» хонасида ётибман.Энига беш, бўйига уч қулоч келадиган, шифтию деворларига оппоқ кафел ёпиштирилган хона. Девордаги бир жуфт неон лампаси, хона бурчагидаги дори-дармонлар, сонсиз-саноқсиз шиша давоми…

Эркин Усмон. Даладаги ҳангома (ҳажвия)

«Бўстон» жамоа хўжалигига телевидениедан деҳқонлар ҳақида кўрсатув тайёрлаш учун келишди.Хўжаликда ер билан тиллашадиган кишилар кўп экан. Улар орасидан бир кам етмиш ёшли Хўжавой миробни танлашди. Ёшига нисбатан эпчил ва чаққон бу қорамағиз одам андак асабий экан, «Йўқ, кинога тушмайман, мен давоми…

Эркин Усмон. Қармоққа илинган ҳикоя (ҳажвия)

Холхўжа ахийри қўймади.Бу сафар балиқ овига чиқадиган бўлдик. Мен-ку, табиатан саёҳату саргузаштларга суяги йўқроқ одам эмасманми, “Насиб қилса кўрамиз”, деб қўяқолдим. Бу “йўқ”дан кўра, “ҳа”га яқинроқ жавоб эканлигини сезган Холхўжа суюниб кетди. Лекин, Жўравой акани кўндириш азобул-азобга айланди. Холхўжа унинг давоми…


Мақолалар мундарижаси