Дилрабо Мингбоева. Яшил тушлар (ҳикоя)

Илк бор учратганимда у жуда таниш туюлди. Боғда сайр этардим. Ям-яшил боғ худди меҳрибон онамга ўхшар, бағрида ўзимни гулдек ҳис этардим. Боғда расм чизиб ўтирган йигитнинг қўллари бўёқ, атрофида ғижимланган қоғозлар сочилиб ётар, ўзи ҳам ўша қоғозлари каби эди. У давоми…

Дилрабо Мингбоева. Дилбанд (ҳикоя)

Биз уйимизга етай деб қолдик. Икки-учта ит бемаврид ўткинчидан жаҳли чиқиб, ҳура бошлади. Сен итнинг овозидан қўрқма. Бу ҳам дунёдаги товушлардан бири.Мана, ёнимизга келиб, менинг этакларимни ялай бошлади. Сезаяпсанми, мен итларнинг кўзларига қарамаяпман. Кўзларида милтираётган ожиз ғазабни кўрмаганимиз маъқул. Сен давоми…

Дилрабо Мингбоева. Талант (ҳикоя)

Навбатдаги асарим нашр этилди. Сокинлик тилсимли, сукунат сирларини оламга ёювчи бўронлар эса ундан қудратли. Менинг асарларим – бўронлар. Ижодкор танишларимиздан бири янги китобим билан табриклади. У яхши инсон ва ўртамиёна шоир. Шеърларига нисбатан суҳбатлари ҳаяжонлироқ. Устига-устак бутун вужуди билан рўзғор давоми…


Мақолалар мундарижаси