Ahmad A’zam – yozuvchi, munaqqid, ssenarist, telejurnalist. 1949 yili Samarqand viloyati, Jomboy tumanidagi G‘azira qishlog‘ida tug‘ilgan.1971 yili Samarqand davlat universitetining o‘zbek va tojik filologiyasi fakultetini bitirgan. Shu yili Alisher Navoiy nomidagi muzeyda ish boshlagan. Keyin “Guliston” jurnali, “O‘zbekiston adabiyoti va san’ati” gazetasi, “Sovet O‘zbekistoni san’ati” jurnali redaksiyalarida, O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasida ishlagan, siyosiy faoliyat bilan shug‘ullangan, “Birlik” xalq harakati hamraisi, “Erk” demokratik partiyasi bosh kotibi bo‘lgan. Oliy Majlis deputatligiga saylangan (1999-2004 yillar).1995 yildan O‘zbekiston televideniyesida bosh muharrir, “O‘zbekiston” telekanali bosh direktori,. “O‘zbektelefilm” studiyasi bosh direktori lavozimlarida ishlagan. O‘zbekiston televideniyesida yuzlab ko‘rsatuvlar va hujjatli filmlar qilgan, ulardan eng mashhurlari: “O‘zlik”, “Xalqning ko‘ngli”, To‘rtinchi hokimiyat” .“Oyning gardishi”, “Bu kunning davomi”, “Asqartog‘ tomonlarda”, “Soyasini yo‘qotgan odam”, “Hali hayot bor” degan nasriy asarlar, “Mas’ul so‘z” degan adabiy-tanqidiy maqolalar to‘plamlari, “O‘zi uylanmagan sovchi”, “Ro‘yo yoxud G‘ulistonga safar” romanlari chop etilgan. Ahmad A’zam 2014 yil 4 yanvar kuni Toshkent shahrida vafot etdi.
Men “Guliston” jurnaliga yangi ishga kelganman, tutash kirdi-chiqdi ikki xonaning oyoq osti joyidan bitta stol tekkan, shu yerda o‘tirib ishlayman. Chekimga she’r qarash tushgan, har kuni dasta-dasta “she’rlar”ga javob yozaman, shoir bo‘laman deganlar bilan tortishib, baobro‘ jurnalimiz sha’nini himoya qilaman. davomi…
Shunday qilib, shaharlararo qatnaydigan avtobusga chiqib o‘tirdik. Albatta, tumonatda chipta olishning o‘zi bo‘lgani yo‘q, kaminaning ko‘krak cho‘ntagida doim qizil hujjat yuradi, shuni ishga soldik – avtovokzal navbatchi dispetcheriga uchrab, redaktsiya guvohnomasini ko‘rsatgan edim, kassalarning oldi ur-yiqit bo‘lsa-da, ikkita joyli chiptani davomi…
Tvda “O‘zlik” ko‘rsatuvi tilga tushib, odamlar berilib ko‘radigan vaqtlar edi. Kabinetimga bir yoshi ulug‘ kishi kirib keldi. Sakson ikki yoshda ekan, lekin keksa ko‘rinmaydi. O‘rta bo‘yli, yumaloqdan kelgan, gavdasi pishiq, peshanasi dumaloq bo‘rtib turardi. O‘zining qadrini biladigan, lekin kibri yo‘q, davomi…
Odam bu dunyoda yolg‘iz emas. Keyin, u faqat yomonlik ichida, yomonlik ko‘rib yashamaydi, uning umr yo‘li yaxshiliklar silsilasidan iborat. Nuqul yomonlik haqida o‘ylaydigan odam o‘ziga yomonlik qilib yashaydi. Men bir oddiy odamga uchrab qolganimni qirq yildan beri o‘ylayman. Qirq yildirki, davomi…
Men yigit berayotgan narsaning nimaligini, bu narsani zinhor-bazinhor qo‘limga olmasligim kerakligini bilib tursam ham, «E-e, ana shunaqasizlar-da, qo‘ymaysizlar odamni. Ha, mayli endi», deb bari bir olaman. Olmasam ham bo‘lardi, u ham juda yopishib, qo‘ymay turib olgani yo‘q, qo‘rqoq ko‘ringim kelmadimi, davomi…
Sobir uqalash xonasidan xuddi yaxshi tush ko‘rayotgandek, xushhol chiqdi. U o‘zini jinday gunohkor sezar, lekin gunohi allaqanday beozor-mayin, suluv qizning yuzidan uning o‘ziga bildirib o‘pich o‘g‘irlagandek, ich-ichdan yoqimli edi. Kayfiyati ham shunday: yo‘lida hech narsaga, hech kimga chalg‘imay, ko‘kragi to‘la davomi…
Xo‘-o‘sh, endi sizga bir hangomani aytib bersam, bo‘lmagan gap deysiz, to‘g‘ri o‘ylaysiz, shu gapni boshqa birovdan eshitganimda o‘zim ham ishonmas edim, odamlarni go‘l deydi shekilli bu odam yo o‘zini go‘llikka solyaptimi deb, ensam qotardi balki, lekin sizni aldamay deb ko‘rganimga davomi…
Asarning to‘liq variantini saqlab oling.
Asarning to‘liq variantini saqlab oling.
Asarning to‘liq variantini saqlab oling.