Toshkent shahrida tug‘ilgan. O‘zMUning jurnalistika fakultetini tamomlagan. “Tomoshabinsiz dunyo”, “Erkin qush”, “Yaxshilik daraxti”, “Baland uchgan turnalar” kabi kitoblari chop etilgan. O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a’zosi. “Shuhrat” medali sohibi.
Adham yaxshi lavozimda ishlaydi. Xizmat mashinasida yuradi. Obro‘si baland. Huzuriga o‘nlab odamlar biror masala bo‘yicha yordam, maslahat so‘rab keladi. Hech kimni noumid qaytarmaydi.Dam olish kunlari ko‘cha-ko‘yda piyoda, qaddini baland tutib yurishni yoqtiradi. Ishdan qaytayotganida mashinasidan guzarga yetmayoq tushib qoladi. Do‘stu davomi…
Ravshan ishxonasida o‘ralashib, qolib ketdi. Qo‘l telefonining soatiga qarasa, yettidan oshibdi. Oq xalatini yechib, qora charm kurtkasini ildam kiydi. Qishning qisqa kuni emasmi, allaqachon qorong‘i tushgan, quruq sovuq etni junjitar, lekin simyog‘ochlarga o‘rnatilgan kiyik ko‘z misol uzunchoq lampalar atrofni charog‘on davomi…
Bu yigit bilan tasodifan uchrashib qoldik. Geograflar dengiz sathidan falon kilometr balandlikda deb ta’riflashadi-ku xuddi shunday tog‘ qishlog‘idan ikki o‘g‘li bilan ushbu oromgohning suv havzasida cho‘milishga kelgan ekan. Barvasta, ikki yelkasiga ikki o‘tov tikkuday alp yigit… Odam bunday ko‘ngil yayraydigan davomi…
Bular qoyalarmi? Ha, shunday! Bag‘rida laxta-laxta qorlar yaltirab yotibdi. Ustida qo‘ng‘ir bulutlar o‘rlayapti. Tosh uycha pastroqda, o‘tloqmi yo yaylov – o‘sha joyda. Tegrasida archazor ko‘zga tashlanadi. Yusuf yetib keldim degandi. E, xom xayol ekan! Yuqoriga inqillab yurgani sayin o‘rkach-o‘rkach tog‘lar davomi…
Butun boshli kafeda yolg‘iz o‘zim choy ichib o‘tirardim. Tashqarida yomg‘ir sharros quyar, jonsarak shamol guvillardi. Bejirim beton bo‘lakchalari yotqizilgan hovli etagidagi torgina ariq allaqachon suvga to‘lgan, ortiqchasi qiyalab qayoqqadir, ehtimol, keng ko‘chaga shitob bilan oqib ketardi. Yolg‘on gapirib nima qildim, davomi…
U qorovulxona yo‘lagidan ketayotib bejirimgina qo‘l telefon topib oldi. Sirtiga tilla suvi yugurtirilgan bo‘lib, ajabki, faqat uchtagina tugmachasi bor edi: yashil, qizil va yana ovoz belgisini ko‘rsatuvchi to‘lqinli chiziqchalar tortilgantugmacha!Qari-qartanglar, ko‘zi ojizlar uchun ovoz bilan istagan odamini chaqirib beradigan “sotka”lar davomi…
Ko‘chadan bolalarning qiyqirig‘i eshitilishi bilan xotinimning peshonasi tirishdi:— Uf, yana kelishdi.Uning bu so‘zidan dami chiqib ketgan pufakdek bo‘shashib ketdim.— Eshikni ochmay qo‘ya qolamiz. Qo‘ng‘irog‘ini jiringlatib, uyda emas ekanlar deb, qaytib ketaverishadi, — dedi xotinim qovog‘idan qor yog‘ib.— Esing joyidami? — davomi…
Shu haqda o‘yladimu shoxlari ayqash-uyqash yovvoyi olma, bandlari sertikan, qip-qizil na’matak, egri-bugri tolu go‘shtidan ko‘ra danagi katta o‘rikkacha ko‘zimga ko‘rinib ketdi. Tavba, hatto sim-sim yog‘ayotgan yomg‘irning ham boshqacha — chuchmal suvini tuygandek bo‘ldim. Ajabki, qahramonim ham shu bog‘ga mos, ya’ni davomi…
Teploxod portga kechga yaqin kelishi kerak edi. Sodiq charchagani uchun shahar aylanishni xush ko‘rmadi. Chamadonini oldi-da, hali vaqt bo‘lishiga qaramay portga yetib keldi. Birpas daryoni tomosha qilgisi keldi. Portning katta zali odam bilan gavjum, kelib-ketayotgan kemalarning so‘nggi yo‘qdek edi. Bir davomi…
Anvar yotoqxonaga qadam bosib, kiyimini almashtirarkan, ko‘ngli g‘ashlandi. Yuragiga qorong‘ilik bostirib kirib, jonsizdek o‘zini divanga tashladi. Atrofga ma’nosiz boqdi. Karavotning oyog‘ida xotinining selon xalati taxlog‘liq. To‘rtta yostiq ikkitadan qilinib, karavot boshiga qo‘yilibdi. Zulayho yostiqlarning bir uchini puchuq qilib turg‘izib, ustiga davomi…