Abdulla Qodiriy. Har kimdan anov manov (1925)

O‘ShLIK QALPOQBOSh YoZUVChIDAN — Ko‘chalaring chaqir-chuqur, qurbaqalar baqir-buqir, kafshlaring shap-shapiga pataklaring chapak chalar; kaparatga yugura ko‘rov, xotinga upa olasan, qizingga bo‘lsa iroqi sobun, o‘g‘ulchangga oshiq olasan; o‘chirt turib zerikmag‘il, kutib-kutib savob olasan. Senga savob kerakmas-a boshingga bir shapka kerak, qo‘lingga davomi…

Abdulla Qodiriy. Bir yil (1925)

Jiddiy O‘ychi o‘yini bitirg‘uncha, ishchi ishini qip qo‘yadi, depti bobolar. Shunga o‘xshash «Ittihodi islom» va «Ittihodi turk»[1] deb jovrab, boshini qovushtirsa oyoqig‘a hayron bo‘lib yurgan axdi ittihodlar[2] istihoradan[3] bosh ko‘targach ko‘rdilarkim, arava laylak! «La havla valaquvvata» o‘qildi va ohistagina savol davomi…

Abdulla Qodiriy. Yozishg‘uchilarimizg‘a (1925)

«Mushtum» o‘zining yozishg‘uchilarining samimiyatini, dardini yaxshi biladir. Chunki dard bo‘lmasa, samimiyat bo‘lmasa, biz podachini qo‘lida kaltagi bilan ko‘rmas edik. Biz bu o‘rinda shu samimiy yo‘ldoshlarimizg‘a, qo‘ldoshlarimizg‘a bir-ikki og‘iz gap sotmoqchi bo‘lamiz: siz bir muhitda yashaysiz; ya’ni qishloqda, shaharda yoki ko‘yda. davomi…

Abdulla Qodiriy. Eshonlarimiz (1924)

I Ehtimolki, sarlavhani o‘qug‘aningizda tasfiyai nafs[1], tazkiyai qalb[2] qilg‘uchi va qildirg‘uchi, nur ichiga cho‘milgan, riyozat[3] bilan cho‘pustixon, tamom foniy, faqir va ehtiyoj bilan hamnishin[4] bo‘lg‘an vujudlarni ko‘z o‘ngimizga kelturarsiz. Lekin har kimning ko‘rishi har turlukdir. Eshonlarimiz!.. Mana, manim ko‘z o‘ngimga davomi…

Abdulla Qodiriy. Hoy, yer yutkur (1924)

Xotun-qizlarning baynalmilal kuniga bag‘ishlab Bu kun xotun-qizlarning baynalmilal bayram kunlari. Albatta, bu «mushtipar»larning ko‘ngillarini olmoq har bir belida belbog‘i bor bo‘lg‘an kishining vazifasidir. Biroq biz hayrondirmizki, qaysi yo‘sun bilan ularning ko‘ngillarini olish kerak? Biz bu nuqtani o‘bdan o‘ylab ko‘rdik. Ammo davomi…


Maqolalar mundarijasi