Хуан Карлос Онетти (исп. Juan Carlos Onetti, 1 июль 1909, Монтевидео – 30 май 1994, Мадрид) – уругвай ёзувчиси. 1930-1955 йилларда Буэнос-Айресда яшаган. Сўнг Монтевидеога қайтган. 1974 йили ҳибсга олинган, жаҳон ҳамжамиятининг аралашуви билан озод этилган. 1975 йили Испанияга кўчиб, умрининг охиригача шу ерда яшаган.Уругвай адабий мукофоти лауреати (1962), «Мигель де Сервантес» мукофоти (1980) соҳиби. Шу йили Нобель мукофотига номзоди кўрсатилган. 1985 йили Уругвайнинг энг катта адабий мукофотини олган. Лекин ўз юртига боришни истамаган.«Тубсиз жар», «Номсиз бир қабр учун», «Қисқа ҳаёт», «Кемасозлик корхонаси» каби роман ва қиссалари машҳур.
М.К. га бағишланади. Менинг қимматли МАҲЗУНАМ,Бизни сон-саноқсиз ва сирли ришталар боғлаб турганига қарамай, кейинги икки ойдаги дўстона муносабатларимиз учун бир-биримизга миннатдорлик билдирганча хайирлашиш вақти келганини тушуниб турибман: Сен бундан фақат фойда кўрасан. Мен ҳеч қачон бир-биримизни чин юракдан тушуна олмадик, давоми…
Яхшиям, кечга томон кун исиб кетди, булутлар ортидан чиқай -чиқай деб турган қуёш нурлари бирдан кўчаларга ва уйларнинг устига таманно билан тўкила бошлади; ахир улар худди шу соатларда янги бандаргоҳ ва кемалар яқинидаги манзилда дайдиб юришган, нариги тўлқинтўсардан бу тўлқинтўсар давоми…
Ҳа, кўриниб турибди, у Боб деб, чақирган замонлардан кундан-кун узоқлашиб, яна ҳам тезлик билан кексайиб борарди ва унда ўша паллалардан – хонага кириб, жимгина саломлашиб ёки қўлини қулоғининг атрофида қоқиб қўйиб, чироқнинг остида, роял билан ёнма-ён китоб ушлаганча ўтирадиган ёки давоми…