Умберто Эко. Постмодернизм, киноя, мамнуният

1965 йилдан то ҳозирги кунга қадар икки хил қараш очиқ-ойдин кўзга ташланарди. Бошқа ҳикоя қилинаётган адабиётда сюжет ичидан сюжет излаш ва у ҳикоя қилинувчи сюжетдан кўра кўпроқ муросасоз сюжет мавжуддек туюларди. Демак, исёнкорлик руҳида ҳам етарлича муаммоларга бой ва албатта, давоми…

Умберто Эко. Кўнгиловлар адабиёт

Менда китобхон кўнглини овлаш истаги туғилиб қолди. Лекин бу ўзимни хурсанд қилганимдан кам бўлмаслиги керак. Айтмоқчи бўлганимиз ўта муҳим масала ва бизнинг роман ҳақидаги тасаввурларимизга бироз зидга ўхшайди. Кўнгил очиш – чалғиш ё муаммолардан чекиниш дегани эмас. Робинзон Крузо ўзининг давоми…

Умберто Эко. Қадрдон набирам, ўқиб ёд ол!

Қадрдон набирам! Мен, рождество муносабати билан ёзилган ушбу мактубимни Де Амичис[1] кайфиятидаги сингари ўта насиҳатомуз тарзда яқинларимизга ҳамда шу каби яна бошқа нарсаларга зўраки муҳаббат уйғотсин деб йўллаётганим йўқ. Сен буни эшитиб ҳам ўтирмас эдинг (сен энди катта бўлдинг, мен давоми…


Мақолалар мундарижаси