Сюй Дишан (许地山) – хитойлик ёзувчи. Асл исми Сюй Цзан-кун. 1922 йили Пекин университетини тамомлаган, Колумбия, Лондон ва Ҳиндистонда ҳам таҳсил олган. Адабиётни ўрганиш жамияти асосчиларидан бири. Унинг маъжозий асарлари – “Ҳувиллаган тоғлардаги ажойиб ёмғир”, “Меҳнаткаш ўргимчак” тўпламларига жамланган ҳикояларида романтик ва диний оҳанглар учрайди. Ёзувчи буддизм ва даосизмни тадқиқ этган олим сифатида ҳам танилган. “Даосизм тарихи”, “Ҳинд адабиёти тарихи” китоблари унинг қаламига мансуб. Ижодининг илк даври – ўтган асрнинг 30-йилларида ёзилган асарларида реализм услуби сезилади.
Аёлнинг кўзлари маъюсланиб, ғам-қайғуга ботганча хизматкор ёлловчи идора воситачисининг уйида ўтирарди. Барча мавсумий ишловчи хизматчи аёллар ўз уйларига, оилаларига қайтишган, Тангрига шукрона сифатида қурбонликлар келтириб бўлишган. Фақат угина иш тополмай йигирма кундан бери шу ерда сарғаяди. Ҳеч ким уни ишга давоми…