Баттол Кумс учрашув учун шундай қўрқинчли кечани беҳуда танламаган. Чейт Брандер шарфини бўйнига маҳкамроқ ўраб, қўлларини чўнтагига суқди. Бу уринишлари совуқдан сақланишга ёрдам беролмади. Бир кўнгли, уйига қайтишни ҳам ўйлади. Аммо ҳозир моддий аҳволи яхши эмас. Ундан қарз олган Франк давоми…
Бир шаҳарда ака-укалар яшар эди: каттасининг исми Микаэл, ундан уч-тўрт ёш кичигини эса Стефан деб аташарди. Уларнинг отасидан қолган темирчилик устахонаси бор эди. Ота қаттиққўл ва талабчан эди. Устахона шаҳар чеккасида, тўппа-тўғри қишлоққа элтадиган йўл устида жойлашганди. Устахонанинг оқланган деворларини давоми…
Лиханов Альберт. Менинг генералим. Роман. Кичик ёшдаги болалар учун роман (Худойберди Тўхтабоев ва Фозилжон Исмоилов таржимаси). — Т. Ёш гвардия, 1978.—232 б. Пионер Антон бобоси, собиқ генерал Антон Петровични суйиб, «Менинг генералим», дейди. Антон Петрович истеъфога чиққач, Москвадан ўғли, набираси давоми…
Верн, Жюл. Робинзонлар мактаби: қисса / Жюль Верн. Рус тилидан Рустамжон Умматов таржимаси. – Тошкент: Янги аср авлоди, 2016. – 304 б. Жаҳон мумтоз адабиётининг дарғаларидан бири, буюк француз адиби Жюль Верн (1828 – 1905) тенги йўқ саргузаштнавис, ўз замонасидан давоми…
Ҳозир беш-олти турк хонадонлари иборат қишлоғига йўл олсангиз ҳам камида бир ё икки инглизча биладиган одамларни топасиз. Аввалдан шундаймиди, йўқми билмайман тўғриси. Билганим шуки болалигимда Истанбул деган улкан шаҳардаям инглиз тилини билувчи одамлар бармоқ билан саналарди. Мактабларда хорижий тил сифатида давоми…
Бу шанба оқшоми мен[1] учун жуда муҳим, чунки ҳафта давомида бир неча кечаларни бой бердим: икки оқшомни мусиқага бағишладим, биттасини – жўраларга, бир куни кечқурун тобим қочиб қолди. Мен учун тунни бой бериш бутун бошли кундузни бенаф ўтказишдай гап, чунки кечаси давоми…
Конрадин ўзининг узоғи билан беш йиллик умри қолгани ҳақидаги шифокорнинг фикрини эшитганида эндигина ўн ёшга тўлган эди. Гарчанд доктор бироз иккиланиб ташхис қўйган бўлса-да, миссис де Ропп унинг фикрини қўллаб-қувватлади. Миссис де Ропп боланинг амакиваччаси ва боқувчиси эди. Конрадиннинг наздида, давоми…
Мен ўн беш йилдан бери қиёфасини ҳам унутиб юбораёзган эски қадрдоним Саймон Радевин билан учрашишга кетаётган эдим. Ёшлик чоғларимиз ҳамон ёдимда… У фикримни бир қарашда ўқий оладиган, узоқ, сокин ва шодон тунларни бирга бўлишадиган, бир-бирига ўзининг муҳаббат сурури сирларини ҳикоя давоми…
Авваллари Хортонс кўрфази ёғоч кесиш заводи шаҳарчаси эди. Кўл бўйида жойлашган тегирмондаги катта арраларнинг шовқин-сурони шу ерлик аҳолининг қулоғини кесгудек бўлар эди. Кейин бир йили ёғоч ишлаб чиқариш учун хода етказиб бериш тўхтаб қолди. Тахта ташувчи шхунерлар кўрфазга кириб, уларга давоми…
– Биласанми, беморларимнинг оғриғини танамда ҳис қилиб тураман, – деди менга дадам бир куни. Буни секин, ойим ва бувимга эшиттирмай гапирди. У ҳатто секин гапирганда ҳам бу гапларни улар эшитишини истамайди, чунки бу гаплар унга жуда баландпарвоздек туйилади. Балки шунчаки давоми…