Константин Паустовский. Эски қайиқ (ҳикоя)

Поезд тўхтади. Дераза пардасига ўралашиб қолган арининг ғинғиллаши эшитила бошлади. — Қайси бекат? — сўради купдан уйқули овоз. — Йўлда тўхтаб турибмиз,— жавоб берди вагон назоратчи. У қўлини арта-арта ўтиб кетмоқда эди. Наташа деразадан бошини чиқарди. Темир йўл кўтармасидан то давоми…

Константин Паустовский. Машанинг боғи (ҳикоя)

Йиллар ўтиши билан келадиган ҳар бир қиш Тихон Петровичга аввалгисидан узунроқдек туюларди. Тақвим бўйича ҳаммаси тўппа-тўғри, баҳор ўз вақтида, ўз мавридида келарди. Лекин бу фасл қанчалик узоқ кутилса, кутиш шунчалик қийинлашарди. — Бу қарилик аломати, — дерди Тихон Петрович ўз-ўзига. давоми…

Константин Паустовский. Йироқ йиллар (қисса)

Константин Паустовский. Йироқ йиллар. Повесть. (Ҳасан Тўрабеков, Иброҳим Ғафуров, Хайрулла Эргашев тарж.) — Тошкент, «Тошкент» бадиий адабиёт нашриёти, 1966. Ажойиб сўз устаси К. Паустовскийнинг номи фақат бизнинг Ватанимиздагина эмас, балки бутун дунёда машҳурдир. Ёзувчининг ўткир мушоҳадаси, ниҳоятда нозик диди унинг давоми…

Константин Паустовский. Ижод ҳақида гурунглар

“Тилла атиргул” китобидан ар бир дақиқа, ҳар бир тасодифий сўз ёки нигоҳ, ҳар бир теран ёки кулгили фикр, инсон юрагининг сезилмас ҳар бир ҳаракати (уни теракнинг учар момиқлари ёки тун ётоғини ёритаётган юлдузлар ёғдусига қиёслаш мумкин) – буларнинг бари тилла давоми…

Константин Паустовский. Ёмғирли тонг (ҳикоя)

Пароход Наволокига тунда кириб келди. Майор Кузьмин палубага чиққанда, ёмғир севалаб турарди. Пристань бўм-бўш, биттагина фонарь ёниқ.“Шаҳар қаерда қолди?, — ўйлади Кузьмин. – Зулматистон, ёмғир… – жин урсин, нима бало бу?”У жунжикиб, шинелининг тугмаларини ўтказди. Дарёдан совуқ шамол эсарди. Кузьмин давоми…

Константин Паустовский. Сарғиш нур (ҳикоя)

Кулранг тонг билан уйғондим. Хона бир текис сарғиш нурда товланди, у чироқдан таралаётгандай. Нур деразадан пастлаб оқар, ёғоч шифтларни ёр­қинроқ ёритарди. Ғаройиб нур – олис ва қўзғалмас қуёш нури каби. Бу ярқироқ нурлар – кузги барглар эди. Шамолли ва узоқ давоми…

Константин Паустовский. Устара (ҳикоя)

Тун бўйи қор аралаш ёмғир ёғди. Шимол томондан эсган шамол маккажўхорининг ириган пояларида хуштак чалар, немислардан садо чиқмасди. Қирғоқ яқинида турган қирувчи кема онда-сонда тўпларидан Мариуполь томонга ўқ отиб қўярди. Шунда қора бир гулдирак чўлни ларзага солар, снарядлар бошингиз тепасида давоми…

Константин Паустовский. Гулмоҳилар (ҳикоя)

Наполеон армиясининг бир маршали қисмати ҳақидаги ушбу ҳикоя нозик инсоний туйғуларнинг танқислигидан зорланиб юргувчи китобхонларнинг эътиборига арзигуликдир. Бу маршалнинг исмини расмиятчи муаррихларни қўзғаб қўймаслик андишасида сир тутамиз.Маршал ҳали навқирон эди. Оқ оралаган сочлари ва яноғидаги чуқур чандиқ унинг юзига қандайдир давоми…

Константин Паустовский. Эртакчи (ҳикоя)

Христиан Андерсен ҳақида ҳикоя Ёзувчи Христиан Андерсен билан учрашганимда ёшим атиги еттида эди.Бу ажойиб воқеа қиш кечаларининг бирида, ХХ асрнинг бошланишига бир неча соат қолганида рўй берди. Қувноқ болалар эртакчиси мени Янги аср остонасида кутиб олди.У аввал менга узоқ тикилиб давоми…

Константин Паустовский. Кекса ошпаз (ҳикоя)

1786 йилнинг қиш кечаларидан бирида Вена шаҳрининг чеккасидаги кичкина ёғоч уйчада графиня Туннинг собиқ ошпази бўлмиш сўқир чол оламдан ўтди. Тўғрисини айтганда, бу — уй ҳам эмас, боғнинг хилватидаги путурдан кетган бир қоровулхона эди. Боғ шамол синдириб итқитган чирик шох-шаббаларга давоми…


Мақолалар мундарижаси