Кўз олдимга инсонларни келтирдим. “Миясиз” яшаётганлар кўп эди, бироқ барибир миялари бор эди уларнинг. Ҳеч ишлатилмаган “яп-янги” миялари!.. Мен алжирай бошлагандим. Энди ётиб ухлашим лозим…Меҳмонхонадан кундузги соат ўн бирлар атрофида чиқдим. Энг аввал уйга бориб болаларимни кўришни ўйладим. Ичимга чироқ давоми…
Водийда янги йўл қурилаётганига икки йил тўлаётганди ва ўтган йиллар ичида бу ерда икки киши ҳалок бўлди. Қурбонларнинг биринчиси устига бетон плита тушиб кетган қурувчи бўлса, иккинчиси шу атрофда яшовчилардан бири эди. У бузилиши керак бўлган уйини ташлаб чиқишдан бош давоми…
— Мистер Коломбо, мени танимасангиз керак. Мени Уильям Сэнфорд дейишади. «Майерпарк айрплаенс» ишида адвокатлик қилганман. Менга хусусий изқувар керак.— Ўша ишда кўрсатган кароматларим учун нега мен ҳақимда ижирғаниб гапирмаётганингиздан таажжубдаман, мистер Сэнфорд, — дедим мен хушмоумалалик билан.— Ўтган ишга саловат, давоми…
Золийхон тоғларга ялинганида балки уларнинг раҳми келиб ёрилиб кетармиди. Лекин номуси таҳқирланган эркакларнинг тош қалби юмшамади. Темир ханжарини қинидан чиқариб, дамини текширди: ўткир! У чаққон бир ҳаракат билан Золийхоннинг сочларини кесиб ташлади-да, кўкрагини оча бошлади. Золийхон худди ноласини биров эшитиб, давоми…
“Раҳмат, Саид! Агар Парвардигор менга ҳаёт инъом этса,сенга худди ҳозиргидай яқин бўламан.Мен учун еган калтакларингнинг изи юрагимдан ҳеч қачон ўчмайди.Агар куним битгудай бўлса, шундай ўламанки, сен мен билан фахрланасан.Саид, мен сен билан фахрланаман. Худо каромат қилгай.Мен шундай ўлай-ки, болалар, болаларнинг давоми…
Кекса Тофоль ва унинг қизи қуллардек машаққатли кун кечиришарди. Улар бетўхтов ҳосил бераверганидан силласи қуриган боғчаларининг қули эдилар. Ўзлари ҳам шу бир парча, қўшниларнинг таърифи билан айтганда, дастрўмолдан сал катта ерга илдизи билан кириб кетган иккита дарахтга ўхшашар, ота-бола пушталарда давоми…
Ҳар куни ўн бирдан эллик беш дақиқа ўтган пайт мен учун жуда муҳим. Шундай пайтда мен ва ойим бир-биримиздан узоқда бўламиз. Тунги навбатда ишлаганим боис, ҳар сафар 11:55 да ойимга телефон қилиш менинг одатимга айланган.– Ойи, менман, ҳе-ҳе. Мендан хавотир давоми…
— Қани, менга бер-чи. Сен эплолмаяпсан.Хотиним пичоқни қўлимдан юлқиб олди-да, қаттиқ бўлакни чаққонлик билан қирқа бошлади. У ғаройиб шаклдан тугунча ҳосил қилди. Қоғозни буклар экан, юзига мамнун табассум қўнди.— Шунчаки термулиб тураверма, — деди у. — Велосипедингнинг насосини олиб келиб давоми…
Че Ок коллежни тамомлагандан сўнг меҳрибонлик уйига ишга кирди. У ерда ота-онаси йўқ болалар умид билан яшашарди. Бир йил давомида улар билан яшаб, ота-она меҳрининг қанчалар керак эканлигини ҳис этди. Болаларга қайноқ меҳр улашмоқни истарди. Аммо Че Окнинг олдида тоғдек давоми…
Бу воқеа содир бўлган пайтда, қизча эндигина ўн ёшга тўлган эди. Ўша кезларда у мактаб ҳовлисида ва йўлакларда болалар орасида шодумон югуриб юрарди. Ёш болаларнинг шўхликларини бироз тартибга солиш учун ўқитувчилар юқори синф ўқув-чиларидан навбатчилар тайинлайдиган бўлишди. Юқори синф ўқувчилари давоми…