Ҳерманн Ҳессе. Бир иш туни (эссе)

Бу шанба оқшоми мен[1] учун жуда муҳим, чунки ҳафта давомида бир неча кечаларни бой бердим: икки оқшомни мусиқага бағишладим, биттасини – жўраларга, бир куни кечқурун тобим қочиб қолди. Мен учун тунни бой бериш бутун бошли кундузни бенаф ўтказишдай гап, чунки кечаси давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Курортчи (қисса)

Курортда Поезд Баденга етиб келиши биланоқ, вагон зинасидан бир амаллаб тушишим ҳамоно шаҳарнинг сеҳрли кучи намоён бўлди. Перроннинг зах бетон майдончасида турганча меҳмонхона дарбонини кузатарканман, мен келган поезддан камида уч ё тўрт нафар ҳамкасб-ишиатик беморларнинг тушганини кўрдим, кетларини маҳкам танғиб давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Китоб мутолааси ҳақида

Кўпчилик, афсуски, китоб ўқишни билмайди ва кўп кишилар нима учун ўқиётганини тузукроқ тушуниб ҳам етмайдилар. Баъзилар буни ўқимишли бўлишнинг қийин, бироқ ягона йўли, деб билади. Уларнинг фикрича, ҳар қандай китоб кишини «ўқимишли» қила олади. Бошқа бировлар учун эса ўқиш – давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Флейта орзуси (ҳикоя)

– Ма, ол! – деди отам ва қўлимга кичкина, суякдан ясалган флейта тутқазди. – Ўзга юртларда куй-қўшиқларинг билан одамларнинг кўнглини чоғлаётганингда қари отангни ёдингдан чиқарма. Сен дунёни озми-кўпми кўрдинг ҳам, ўргандинг ҳам. Мен бу флейтани сен учун ясадим, чунки сен давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Шоир (ҳикоя)

Ҳикоя қилишларича, хитойлик шоир Ҳан Фукнинг болалигида бир ҳодиса рўй бериб, бутун ҳаётини ўзгартириб, кўп нарсани билиши ва шоирлик санъатини мукаммал ўрганишига сабаб бўлган экан. Бу воқеа унинг юртида, Сариқ дарё бўйидаги шаҳарда содир бўлган экан. У бой-зодагон оиладан бўлиб, давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Мармартарош (ҳикоя)

Бу йилги ёз фасли ғоят гўзал келди, ажойиб об-ҳаво шу қадар барқарор бўлдики, одамларда кунма-кун эмас, балки бутун-бутун ҳафталарнинг ҳам худди шундай бирдай кетишига чуқур ишонч уйғонган, июнь ойи бошланган, пичан эндигина ўриб-йиғиб олинган пайтлар эди. Баъзи бировлар учун жазирама давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Илк саргузашт (ҳикоя)

Қизиқ, бошдан ўтган воқеалар вақт ўтиши билан одамнинг хаёлидан ҳам кўтарилиб кетаркан! Ҳатто минглаб турфа кечинмаларга гувоҳ бўлган бутун бошли йиллар ҳам аста-секин унутилиб кетиши мумкин экан. Болаларнинг мактаб томон боришаётганини кўриб туриб, ўзимнинг ўқувчилик давримни бир эслаб қўйиш хаёлимга давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Соялар ўйини (ҳикоя)

Кенг саҳнига ярқироқ тош ётқизилган қасрнинг ул­кан деразалари Райн дарёси ва қамишзор бот­қоқ­ликлар ҳамда қўғазорлар, ўтлоқлар ва сувли ба­ҳаво бир маскан тарафга қараган, муаллақ эгик нафис тоқи янглиғ чўзилиб кетган кўкимтир ўрмон тоғлари узра булутлар карвони сузиб юрар, олисдан катта-кичик давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Нюрнбергга саёҳат (сафарнома)

Ушбу сафар хотираларининг муаллифи ўз хатти-ҳаракати сабаблари ўзларига яққол кўриниб турадиган одамлар тоифасига мансублик бахтига муяссар эмас; бундай сабабларга, хоҳ ўзида бўлсин, хоҳ бошқа бировларда бўлсин, ишониш бахтидан ҳам бегона. Сабаблар, менимча, ҳамиша ноаниқ бўлади. Сабабият ҳаётда мавжуд эмас, у давоми…

Ҳерманн Ҳессе. Бўри (ҳикоя)

Фарангистон тоғларида ҳали ҳеч қачон бундай қаҳратон қиш бўлмаган ва бунчалик узоқ чўзилмаган эди. Бир неча ҳафтадирки, ҳаво очиқ, тиниқ, қуруқ совуқ забтига олган. Кундузлари очиқ, тиниқ мовий осмон остида қор босган кенг, қия далалар нурсиз, оқиш йилтираб, поёнсиз ястаниб давоми…


Мақолалар мундарижаси