Ҳакима ал-Ҳарбий. Гўзал орзулар (ҳикоя)

Уни қашшоқлик эзар, тушкунлик янчар, орзу қушлари қурғоқ ерга қулаб, қайта-қайта ҳалок бўлар эди.Чанқоғини босишга ёмғир ҳам, ўт-ўлан ўсадиган ер ҳам топа олмас эди.Унинг қалби тонг ғунчасидан завқланиб дукиллаб ура бошлади, гулғунчанинг хушбўй ҳидлари сари интилди, у қурғоқ ерининг гулғунчаси давоми…

Ҳакима ал-Ҳарбий. Озодлик (ҳикоя)

У катта дарвоза олдида қаддини ростлади. Дарвозанинг икки томонида баҳайбат-баҳайбат икки киши турар, уларнинг важоҳати ниҳоятда ғазабли эди.У қўлларини силтаб, бармоқларини ўйнатди, қўлларининг кишанбанд эмаслигига, орқасига қараб ўзининг озод эканлигига ва уни энди ҳеч ким ушлаб турмаётганлигига ишонч ҳосил қилишга давоми…


Мақолалар мундарижаси