Ги де Мопассан. Соваж кампир (ҳикоя)

 Вирелонида ўн беш йилдан бери бўлмаган эдим. Куз пайти немислар вайрон қилиб қилиб кетган уйини эндигина тиклай бошлаган ошнам Сервалнинг хонадонига, ўша тарафларда ов килиш учун борадиган бўлдим.  Бу жойлар менга жудаям ёқарди. Ёруғ жаҳонда кўриб кўз тўймайдиган ана шунақа давоми…

Ги Де Мопассан. Гирдоб (ҳикоя)

«Калтакланиб сувга улоқтирилган ва сув ютиб ўл­ган!». Мебел қопловчи уста Леопальд Ренар айнан мана шундай айблов билан маслаҳатчилар иштирокидаги суд жараёнида тергов қилинарди. Унинг ёнгинасида асосий гувоҳлар – фалокат қурбонининг беваси Фламеш хоним, дурадгор уста – Луи Ладюро ва тунукасоз давоми…

Ги де Мопассан. Қўрқоқ (ҳикоя)

Одамлар уни Кўркам Сигнолес деб аташарди. Унинг асл тўлиқ исми эса Вискаунт Гонтран-Жозеф де Сигнолес эди. Сигнолес етим бўлишига қарамай, қорнини боқса етадиган даромад топар, ўз аравасини ўзи бемалол торта олади, дер эди уни билганлар. Ҳа, Сигнолеснинг чинданам омади бор давоми…

Ги де Мопассан. Мактублар

Онам (Лора де Мопассан)га…1 Ивето, (2 май 1864 йил)Онажон.Энг аълочи ўқувчиларнинг рўйхати бугун тушдан сўнг эълон қилиниши керак. Мактубни эса эрта саҳарлаб ёза бошладим.Рўйхат эрта-индин ҳам эълон қилиниши мумкин. Чунки, ректор айни дамда Руандан қайтмаган… Мен Расин2нинг китобини қўлга киритишдан давоми…

Ги де Мопассан. Cўқир (ҳикоя)

Биз нима учун қуёш чиққанида хурсанд бўламиз? Нега унинг ерни ялаётган нурлари бизга бахт улашади? Мовий осмон, атроф ям-яшил, кўзларимиз бу рангларни симириб юрагимизни бўяйди. Бахтинг ичингга сиғмасдан югуриб, сакраб, куйлагинг келади. Лекин умрбод зимистонга маҳкум қилинган кўзи ожизлар атроф давоми…

Ги де Мопассан. Тазарруъ (ҳикоя)

Маргарита де Терел ўлим тўшагида ётарди. У эллик олти ёшда бўлса-да, уни кўрганлар етмиш бешни урган деб ўйлашарди.У базўр нафас олар, юзлари чойшабдек оқарган, аъзойи бадани иситма ичида безгак тутгандек қалтирар, кўзлари олайиб кетган эди. Ундан олти ёш катта опаси давоми…

Ги де Мопассан. Мурданинг қўли (ҳикоя)

Бир куни кечқурун, бундан саккиз ой муқаддам, дўстимиз Луи Р.нинг хонасига бир кеча собиқ синфдошлар йиғилдик. Пунш ичдик, чекдик, адабиёт ва рассомлик санъати ҳақида гап сотдик, одатда ёшларнинг гурунгларида айтиладиган ҳазил-мутойибалар бўлди. Бир пайт туйқусдан эшик ланг очилиб, болаликдаги бир давоми…


Мақолалар мундарижаси