Gi de Mopassan. Oila (hikoya)

Men o‘n besh yildan beri qiyofasini ham unutib yuborayozgan eski qadrdonim Saymon Radevin bilan uchrashishga ketayotgan edim. Yoshlik chog‘larimiz hamon yodimda… U fikrimni bir qarashda o‘qiy oladigan, uzoq, sokin va shodon tunlarni birga bo‘lishadigan, bir-biriga o‘zining muhabbat sururi sirlarini hikoya davomi…

Gi de Mopassan. Alvido! (hikoya)

Ikki do‘stning kechki ovqat vaqti tugash arafasida edi. Kafe derazalari orqali odamlar bilan gavjum bulvar ko‘rinib turardi. Ular issiq yoz oqshomlari Parij bo‘ylab esayotgan mayin shabboda ta’sirida inson g‘am-tashvishlardan holi allaqayerlarga, daraxtlar ostiga elitilib, oydin ummonlar, yonar qo‘ng‘izlar-u so‘fito‘rg‘aylar haqida davomi…


Maqolalar mundarijasi